Wikibooks

Onderwijs in relatie tot P2P/Partnerstaat: verschil tussen versies

Interactief door geschiedenis bladeren
← Vorige wijzigingVolgende wijziging →
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VisueelWikitekst
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 12:
== Partnerstaat en P2P==
 
De opkomende P2P-beweging doetgaat stemmenervan opgaanuit voor een transformatie vandat de huidige staatsvorm naar het idee van de partnerstaat moet transformeren. Momenteel leven we immers in een welvaartsstaat, waarbij de overheid vanuit een centrale positie beslissingen neemt over socio-economische kwesties. Dit model heeft een zeer sturende functie die het niet alle burgers toelaat om in hun activiteiten waarde te scheppen voor de maatschappij.
 
In het partnerstaat-model daarentegen kunnen burgers wel samen waarde naar voren brengen waarvan de gehele gemeenschap profiteert, doordat de overheid de randvoorwaarden hiervoor schept. Deze staat wordt zo meer dan de som van de individuen en behartigt de algemene belangen van de gemeenschap.
Regel 38:
Op de eerste academische conferentie over peer productie, die in 2007 door Bauwens werd georganiseerd, stelde de Italiaanse politicologe Cosma Orsi haar gedachtengoed voor. Het sloot enorm aan bij het P2P-denken en gaf ook mogelijkheden om het P2P-denken uit te breiden. Net zoals Bauwens zocht Orsi naar een alternatieve manier om de samenleving vandaag vorm te geven. Hierbij kwam zij eveneens tot de conclusie dat de staat een andere vorm moet aannemen dan vandaag het geval is. Het begrip partnerstaat dat zij bedacht gaf hier een invulling voor die Bauwens na de conferentie ook deel ging uitmaken van het P2P-denken (Orsi, 2007). Haar invulling van de partnerstaat is dus dezelfde als die hierboven beschreven staat.
 
Haar inspiratie voor het bedenken van deze term haalde Orsi bij de Italiaanse filosoof Salvatore VescaVeca. Hij schreefwas bedrijvig in de politieke filosofie die zich bezig houdt met kwesties waarin de relatie tussen sociologie en politicologie aan de orde is. Vanuit zijn interesse in de manier waarop een rechtvaardige samenleving kan worden ingericht, filosofeerde hij over wat hij noemt de 'Stato Sociale Minimo'; een staat die instaat voor een maximalisatie van de mogelijkheden, de autonomie en het welzijn van individuen. Hij was ervan overtuigd dat de samenleving rechtvaardiger kan zijn door een staat die minder stuurt en meer faciliteert. Hetgeen Orsi dus later uitwerkte tot het idee van de partnerstaat (Veca, 2007).
 
Buiten het P2P-discours is de term partnerstaat niet of nauwelijks terug te vinden, aangezien het voornamelijk binnen dit discours betekenis gekregen heeft. In Vlaanderen kan het begrip ‘faciliterende overheid’ wel teruggevonden worden binnen de context van het onderwijsbeleid. Desondanks is de invulling gelijkaardig aan die van Bauwens. Masschelein en Simons menen immers dat een faciliterende overheid de infrastructuur voorziet voor haar burgers waardoor mensen de kans krijgen tot zelfsturing en inspraak in beslissingen en er geen nood meer is aan een centrale regulering. Voor het onderwijsbeleid betekent dit dat de overheid instellingen minder zal sturen en meer vrijheid zal laten (Simons & Masschelein, 2007).
Wel vinden we in België enkele auteurs terug die ook het begrip ‘faciliterende overheid’ hanteren. Hierbij wordt het begrip in de context van onderwijsbeleid geplaatst.
Ook deze auteurs menen dat een faciliterende overheid de infrastructuur voorziet voor haar burgers waardoor er geen nood meer is aan een centrale regulering en mensen de kans krijgen tot zelfsturing en inspraak in beslissingen. (Simons & Masschelein, 2007).
 
==Externe links==
Regel 65 ⟶ 64:
 
Simons, M. & Masschelein, J. (2007). Spiegeltje, spiegeltje aan de wand: over onderwijsbeleid en informeren. ''Impuls, 38''(2), 67-75.
 
Veca, S. (2007). ''La filosofia politica''. Rome, Italy: Editori Laterza.
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.