Onderwijs in relatie tot P2P/Publiek-commonsamenwerking: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 22:
In de huidige samenleving komt de publieke-private samenwerking frequent voor. Het <u>Diaboloproject</u> in Vlaanderen is hier een voorbeeld van. Hierbij heeft de Vlaamse overheid (Infrabel) samengewerkt met de privébedrijven Northern Diabolo nv en THV Dialink om het treinnetwerk van Vlaanderen verder uit te bouwen (Vlaamse overheid, 2014). <br />De enige partijen die hierbij betrokken waren zijn Infrabel, Northern Diabolo en THV Dialink.
De treinreizigers (de gebruikers van de treinen) werden hier niet bevraagd. Bij deze samenwerking kunnen de “commoners” nooit hun invloed laten gelden. Vandaar dat er verandering nodig is waarbij er globale “commons” worden gecreëerd zodat de gemeenschappen die deze “commons” gebruiken een directe invloed kunnen uitoefenen buiten dit ‘officieel circuit’ van private organisaties. Op die manier dat de eigenlijke gebruikers direct kunnen aangeven als iets niet goed loopt en dit ook meteen kunnen aanpakken in plaats van via een “tussenpersoon”.
<br />Daarnaast komt ook de publieke-publieke samenwerking geregeld voor, waarbij de staat zelf diensten en faciliteiten verleent. Ook hier hebben de gebruiksgemeenschappen vaak niets in te brengen. Vandaar dat de staat soms de reputatie heeft bureaucratisch te zijn. Om te zorgen dat de burgers die gebruik maken van de “commons” mee verantwoordelijkheid kunnen opnemen is er dus een ander samenwerkingsmodel nodig. De “publiek-commonsamenwerking” biedt hier een antwoord op (Bauwens, 2012; Bauwens, 2013).
Het concept beschrijft dat de “commoners” zelf de “commons” in eigen handen nemen; dit proces noemt men commonificatie. Belangrijk om hier op te merken is dat dit proces meer is dan het deprivatiseren van het publieke domein. Het is een proces van democratisering waarbij de “commoners” weer het recht herwinnen om beslissingen te nemen, aan zelfbestuur te doen en te participeren waardoor ze ook hun verantwoordelijkheid kunnen opnemen. Bepaalde verantwoordelijkheden echter moeten algemeen worden gepland en gecoördineerd. Hierbij speelt de staat een actieve rol. Concreet is de functie van de staat het beschermen en ondersteunen van de “commons”. De bescherming kan geboden worden door het ontwikkelen van een rechtssysteem en de ondersteuning kan geboden worden door subsidies, belastingsvrijstellingen, het toewijzen van publieke goederen of infrastructuren aan gemeenschappen.
| |||