Onderwijs in relatie tot P2P/Publiek-commonsamenwerking: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 24:
<br />Daarnaast komt ook de publieke-publieke samenwerking geregeld voor, waarbij de staat zelf diensten en faciliteiten verleent. Ook hier hebben de gebruiksgemeenschappen vaak niets in te brengen. Vandaar dat de staat soms de reputatie heeft bureaucratisch te zijn. Om te zorgen dat de burgers die gebruik maken van de “commons” mee verantwoordelijkheid kunnen opnemen is er dus een ander samenwerkingsmodel nodig. De “publiek-commonsamenwerking” biedt hier een antwoord op (Bauwens, 2012; Bauwens, 2013).
Het concept beschrijft dat de “commoners” zelf de “commons” in eigen handen nemen; dit proces noemt men commonificatie. Belangrijk om hier op te merken is dat dit proces meer is dan het deprivatiseren van het publieke domein. Het is een proces van democratisering waarbij de “commoners” weer het recht herwinnen om beslissingen te nemen, aan zelfbestuur te doen en te participeren waardoor ze
Deze omwenteling is een overgangsproces naar een faciliterende partnerstaat waarbij “ de staat condities creëert zodat de civiele maatschappij zo autonoom mogelijk bijvoorbeeld gezondheidzorg kan organiseren” (Bauwens, 2013). De functie van de staat evolueert van een organiserende naar een faciliterende staat.
Door deze manier van samenwerking wordt een streefdoel van de P2P-foundation gerealiseerd, namelijk het samenwerken aan een gemeenschappelijk doel op een gelijkwaardige en verantwoordelijke manier (Bauwens, 2012; Bauwens, 2013).
| |||