Hekserij/Hekserij in Europa: verschil tussen versies

Van schrijvers als Homerus, Apuleius en Ovidius leren we dat magie een belangrijk deel uitmaakte van de Grieks-Romeinse maatschappij en van het gewone leven. De straten van Athene en Rome waren plaatsen waar allerlei charlatans, kwakzalvers, dokters en priesters rondzwierven op zoek naar een goedgelovig betalend publiek. De Romeinse staat nam zelf ook toekomstvoorspellers dienst, en die vorm van magie werd hoog gewaardeerd en serieus genomen. De aanvaardbare vorm van magie vond overdag plaats, terwijl de nacht beschouwd werd als de beste tijd om zwarte magie te bedrijven. Het aanwenden van magie, zoals vervloekingen met de bedoeling om te schaden was echter wettelijk strafbaar.<ref name="Greenwood">Susan Greenwood: 'The Encyclopedia of Magic and Witchcraft'</ref>

 

:''"Ik bezweer u, demon, wie u ook bent, en ik eis van U, dat U de paarden van de Witten en de Groenen foltert en doodt en dat u hun rijders doodt en verplettert!"''</ref><ref>Gevonden in Hadrumetum in Noord-Afrika</ref><ref name="Levack">Brian P Levack: ‘The Witchcraft Sourcebook’, Routlegde, 2004</ref>

 

Suetonius noemde de christelijke religie 'een nieuw en kwaadaardig bijgeloof' en Plinius sprak over 'onbeteugeld pervers bijgeloof.' Het volk collaboreerde enthousiast met de autoriteiten bij het vervolgen van die christenen.<ref>Gelijkaardige beschuldigingen waren al door Grieken geuit tegen Joodse gemeenschappen in [[w:Alexandrië|Alexandrië]]: ook hier circuleerden geruchten als zouden de Joden een god in de vorm van een aap aanbidden.</ref> Als ultieme straf werden de geëxecuteerden niet begraven, maar verbrand.<ref>Norman Cohn:’Europe’s Inner Demons’: prelude in Antiquity.</ref> Net zoals bij de wetten tegen bacchanalen ging het de Romeinse overheid er in de eerste plaats om mogelijke samenzweerders tegen de staat door strenge maatregelen van de senaat te beletten om de politieke macht te grijpen. De Romeinse officiële religie was meer een nationale cultus dan een individuele religieuze beleving, en daar paste de nieuwe religie van de christenen niet in. Toen dus vanaf de 2e eeuw v.Chr. massa’s vreemdelingen naar Rome trokken, was geen inspanning teveel om die instroom van vreemde goden in te dijken. De christenen zouden later zelf dit patroon van vervolging met vrijwel gelijke beschuldigingen toepassen op vervolging van zogenaamde heksen.

 

===Late Middeleeuwen en Vroegmoderne tijd===

==== Maleficia ====