Onderwijs in relatie tot P2P/Deproletarisering: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 70:
We kunnen twee strategieën van deproletarisatie onderscheiden:
- De “non-adaptive strategy”: weerstand tegen de ondergeschikte positie in het socio-economische systeem. De arbeidersklasse was niet voor het compleet of deels veranderen van het bestaande systeem, maar voor assimilatie binnen het bestaande systeem (Ben-Porat, 1991). Men verzet zich dus tegen zijn minderwaardigheidspositie. De werknemers ondernemen dan
- De “adaptive strategy”: pogingen om vormen van deproletarisering binnen te brengen in het proces van klassen- en natievorming. Dit deed men door politieke partijen op te richten. Voor deze groep betekende proletarisatie niet het einde, maar een noodzakelijke en waardevolle stap in het proces van de oprichting van een socialistische partij. Proletarisatie stond in dienst van de transformatie (Ben-Porat, 1991). Ook hier verzet de werknemer zich tegen zijn minderwaardigheidspositie.
==Externe links==
|