Onderwijs in relatie tot P2P/Open standaarden: verschil tussen versies

Een peer-to-peersysteem bestaat uit horizontale netwerken (netwerken die op voet van gelijkheid staan zonder (of met minimale) tussenkomst van bijvoorbeeld een bedrijf of de overheid) die zelforganisatie mogelijk maken om zo gemeenschappelijke waarde te creëren zonder daar toestemming voor te moeten vragen. Dit systeem zou op haar beurt productiever zijn dan privébedrijven of overheidsinstellingen. Het begrip ‘open standaarden’ wordt in het boek van Michel Bauwens gebruikt als een oplossing voor de klassenstrijd 3.0. In deze klassenstrijd is er een onevenwichtigheid tussen peer-producenten en platformeigenaars die de infrastructuur ter beschikking stellen. Hierbij is sprake van een sociaal contract waarbij de eigenaar van het sociaal netwerk de gebruiker manipuleert door zijn/haar private data te verkopen aan adverteerders, een bekend voorbeeld hiervan is ''Facebook''. Denk maar aan de reclame die op jouw ''wall'' (prikbord) terecht komen bij het spelen van ''candycrushCandycrush'' als je hier, waarschijnlijk zonder nadenken, toestemming voor hebt gegeven. Of de klikknop 'vind ik leuk' die je moet makenaanklikken voor je op een pagina terecht kan. Het gebruik van open standaarden zou deze eigenaars onder druk zetten open technologieën te gebruiken. Gelijkheid en optimale samenwerking zouden hieruit moeten verder vloeien. Wikibooks, een ultiem instrument voor P2P, is een open standaard. Mensen kunnen ideeën en kennis bundelen en zo samen leren.