Onderwijs in relatie tot P2P/Sociale economie en solidariteitseconomie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 8:
}}
'''Sociale economie''' is een alternatief van de klassieke economie zoals wij die kennen. Deze sociale economie is niet louter gebaseerd op winst, maar laat werkgelegenheid en dienstverlening aan burgers primeren. Beslissingen moeten democratisch genomen worden en onze productiewijzen moeten meer ecologisch worden in het kader van duurzame ontwikkeling. Eén van de doelen van de sociale economie is om voor iedereen een baan te voorzien, dus ook voor mensen die in deze economie geen baan zouden vinden (Sociale economie, n.d.).
Het concept '''solidariteitseconomie''' sluit hierbij aan. Bij deze vorm van economie zoekt men naar nieuwe, andere vormen van productie en distributie die gebaseerd zijn op collectief eigendom. Men wil afstappen van een vorm van economie waarbij vooral de particulier gediend is. Deze beweging is sterk ontwikkeld na de economische crisis van de laatste jaren. Solidariteitseconomie financiert projecten die wederzijdse belangen dienen en duurzame productie promoten. Belangrijk om daarbij op te merken is dat deze initiatieven onafhankelijk van de overheid en van internationale bedrijven werken. Men wil zonder deze grotere machten vrije handel bevorderen, aangezien deze vaak protectionistische maatregelen opleggen die vrije handel net belemmeren
== Sociale economie en solidariteitseconomie en P2P==
Deze twee concepten houden sterk verband met de ideeën van peer
Michel Bauwens probeert met peer
Om de huidige kapitalistische economie te ondergraven, doet Bauwens een beroep op de steeds sterker wordende ''civil society''. Als we over deze ''civil society'' spreken, dan hebben we het eigenlijk over de huidige ethische spelers binnen onze kapitalistische economie, die ernaar streven een meer rechtvaardige economie uit te bouwen en alternatieve productiemethoden te ontwikkelen. Het gaat hier dan meer bepaald over "coöperatieven, organisaties die actief zijn in eerlijke handel en spelers uit de sociale economie en solidariteitseconomie" (Bauwens & Lievens, 2013, p. 91). Deze ethische spelers zouden volgens Bauwens inspiratie moeten opdoen bij het uitgewerkte idee van opensource-economie van peer
==Voorbeeld==
Een voorbeeld van deze sociale en solidariteitseconomie vinden we in Zuid-Amerika en meer bepaald in Uruguay. De landen van Zuid-Amerika hebben de crisis van de laatste jaren sterk gevoeld. De werkgelegenheid nam af en veel mensen werden werkloos. Daarnaast verhuisden veel kapitalistische bedrijven naar landen met een economisch gunstiger klimaat waardoor soms honderden werknemers in de kou bleven staan. Door al deze problemen zijn de mensen van Uruguay op zoek gegaan naar alternatieve manieren van productie. Meer duurzame
==Theoretische duiding==
Regel 35:
Het ontstaan van de sociale economie kan in grote mate verbonden worden met de ontwikkeling van het principe van vrijheid doorheen de eeuwen. Zo waren er zelfs bij de Egyptenaren, Grieken en Romeinen al vormen van sociale economie te vinden. Dit waren dan bijvoorbeeld verenigingen voor handwerkers, corporaties en bijstandsfondsen en later in de Middeleeuwen ook de gilden en broederschappen.
De huidige moderne economie ontstond als een reactie tegen de industriële revolutie. Deze revolutie betekende een enorme kost voor de mensheid en het sociale aspect werd achteruit geschoven om het economische meer voorrang te geven. De bevolking geloofde dat door de industriële revolutie de verhoudingen in de samenleving eerlijk verdeeld
De sociale economie was destijds een samenraapsel van alle grote ideologieën, waardoor er geen echte duidelijke oorsprong kan gegeven worden. Dit samenraapsel zorgde er echter wel voor dat het begrip sociale economie een veel ruimere invulling had dan het nu heeft. Met de opkomst van het kapitalisme werd de sociale economie meer en meer verdrongen. De verzorgingsstaat nam veel functies van de sociale economie over, waardoor deze zijn functie verloor. Hierdoor moest de sociale economie op zoek gaan naar een nieuwe invulling. Deze kwam er in de jaren ’70. Onze samenleving had te kampen met blijvende hoge werkeloosheid, een toenemend afval- en milieuprobleem en groeiende armoedecijfers. De overheid vond geen oplossing en steeds meer burgers verenigden zich om zelf een oplossing te zoeken. De sociale economie had hierdoor zijn nieuwe invulling en functie gevonden: een antwoord proberen te formuleren op de huidige maatschappelijke problemen (De Mey et al., 2008).
|