Onderwijs in relatie tot P2P/Metagovernance: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 51:
Voor mijn theoretische situering maak ik gebruik van de theorie over metagovernance die Eva Sorensen, een professor in samenleving en globalisering in Roskilde universiteit van Denemarken ontwikkelde.
 
Metagovernance gaat voor haar over een verbetering van de coördinatie van bestuursvormen. Deze verbeterde coördinatie vindt plaats in een politiek systeem waarbij er in grote mate een autonomievrijheid voor pluraliteit van zelfbesturende netwerken en organisaties aan de basis ligt. Het is voor haar een indirecte vorm van besturen dat tot stand is gekomen is door verschillende invloeden van verschillende processen vanin de zelf-governance. Zelf-govenance is de capaciteit van sociale entiteiten om zelf de noodzakelijke hulpbronnen te genereren en hun eigen identiteit voort te zetten,. enHierdoor hiermeezijn ze in staat om een relatief hoog gehalte aanhoge sociaal-politieke autonomie in stand te houden (Kooiman, 2003). Zelf-governance is ook wel te beschrijven als ‘community governance’, waarin de overheid een beroep doet op NGO’s en burgers om gemeenschappen of coalities te vormen die zichzelf reguleren (Meuleman, 2008). Heel wat theoretici suggereren dat er 4 verschillende manieren zijn waarin metagovernance kan beoefend worden.
 
1. Hands-off framing of self-governance:
Regel 63:
3. Hands-on support and facilitation:
 
Deze beoefening van metagovernance gaat over het aanbieden van ondersteuning voor en het vereenvoudigen van zelf-governance. Het wordt gekenmerkt door hands-on omdat de 'metagovernor' direct in interactie treedtreedt met de zelf-governance actoren. Het gaat hierbij over aanbieden van opleiding en vorming, tools en instrumenten aanreiken, inzetten van externe deskundigheid,...
 
4. Hands-on participation:
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.