Wikibooks

Onderwijs in relatie tot P2P/Distributief systeem: verschil tussen versies

Interactief door geschiedenis bladeren
← Vorige wijzigingVolgende wijziging →
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VisueelWikitekst
Regel 19:
De samenhang tussen een distributief systeem en peer-to-peer, wordt uitvoerig besproken in het boek van Bauwens en Lievens (2014). Een distributief systeem wordt gekenmerkt door een geordende manier van verdeling, zodat iedereen vrije toegang heeft tot productiemiddelen of kennis/expertise. Het doel van een distributief systeem bestaat eruit deze vrije toegang te garanderen. Het woord ‘toegang’ is cruciaal wanneer men dit in combinatie met de peer-to-peerfilosofie tracht te begrijpen. Het idee van individuele eigendom vervalt hier - wat wel aanwezig is in het kapitalisme - en er wordt de nadruk gelegd op ‘toegang’ tot die zaken. Expertise wordt gedeeld, waardoor mensen hier toegang tot hebben. Deze toegang creëert een soort 'gebruikerswaarde', iedereen kan aan de slag en geeft het project mee vorm. De gebruiker wordt er echter geen eigenaar van. Dankzij het delen van expertise en de gebruikerswaarde kan er lokaal en globaal – want iedereen heeft toegang tot die expertise – een bepaald product ontwikkeld worden. Eenieder kan hier een bijdrage aan leveren en de kennis verder uitbreiden. Die kennis is dan op zijn beurt ook weer vrij toegankelijk. Deze vrije distributie van en toegang tot expertise is mogelijk dankzij een distributief systeem (Bauwens & Lievens, 2014).
 
In het kapitalistisch systeem bestaan al peer-to-peerprojecten. Het doel is om de peer-to-peer-economie - die gericht is op de gebruikerswaarde en niet op winst - dominant te maken. Dit kan niet in één keer en is bijgevolg een geleidelijk proces. Tegenwoordig zitten we nog in een kapitalistisch systeem waar kleine peer-to-peerprojecten (waaronder distributieve systemen) bestaan. Peerproductie als productiewijze op zich, wil voordelen voor zowel de arbeiders als de zogenaamde ‘commoners’, dit zijn gebruikers die mee waarde creëren. Het mee vorm geven en waarde creëren door de gebruikers is een vorm van horizontalisering. Deze horizontalisering wordt gekenmerkt doordat een product tot stand komt vanuit peers of gelijken. Binnen het kapitalisme is dit niet het geval. HierHet bestaatproductieproces erheeft een productieproces methier een duidelijke hiërarchische structuur. Binnen de peer-to-peerproductie vertrouwt men echter op de kennis en vaardigheden van peers. De horizontalisering staat dan ook centraal en is een kenmerk van een distributief systeem. De verdeling van de expertise gebeurt namelijk horizontaal, tussen peers. Daarnaast is vrije toegang er ook een kenmerk van. Wanneer deze toegang beperkt wordt door een vorm van macht of hiërarchie (en er bijgevolg geen vrije toegang is), spreken we niet van een distributief systeem. Men noemt dit dan een hiërarchisch systeem als er sprake is van een centrale macht. Het is een decentraal classificatiesysteem bij een decentrale macht. Een distributief systeem binnen de peer-to-peerfilosofie heeft geen centrale of decentrale macht. Die machtsfactor impliceert een verticale structuur, terwijl horizontalisering centraal staat binnen peer-to-peer. Ook een bottum-up-perspectief is kenmerkend voor peer-to-peer. Het begint dus op klein niveau maar kan een impact hebben op een hele samenleving of daarbuiten. Doordat er steeds meer peers hun expertise willen delen en de gedeelde expertise willen uitbreiden of verfijnen, verschuift het distributief systeem van een lokaal naar een globaal niveau (Bauwens & Lievens, 2014).
 
==Voorbeeld==
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.