Onderwijs in relatie tot P2P/Open standaarden: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 15:
 
==Voorbeeld==
Het bekendste en mooiste voorbeeld van de kracht van een open standaard is wellicht HTML. ''HyperText Markup Language'' (HTML) is een op ''Standard Generalized Markup Language'' (SGML) gebaseerde opmaaktaal voor de specificatie van documenten, voornamelijk bedoeld voor het wereldwijde web (www). Een opmaaktaal is een tekstmarkeertaal waarbij de aanwijzingen instructies zijn voor de opmaak tijdens weergave van de tekst ("Opmaaktaal", 2014). Deze open standaard is ontwikkeld door Tom Berners-Lee in 1991. De functie ervan was en is nog steeds het weergeven van webpagina’s, de zogenaamde hyperlinks. Één van de belangrijkste specificaties doorheen het bestaan van HTML was wellicht ''Cascading Style Sheets'' (CSS)., Ditdit programma zorgt voor een scheiding van opmaak en inhoud. Doorheen de jaren zijn er verschillende toepassingen gekomen om HTML te maken en bekijken. Voor het maken van websites is er onder andere ''Nvu'' en ''GoLive'', om toepassingen te bekijken heb je een webbrowser zoals Internet Explorer en Mozilla Firefox nodig. Doordat HTML en CSS open standaarden zijn, kan je als gebruiker gemakkelijk overstappen van de ene naar de andere browser (“Open standaarden”, 2014). Door deze uitvinding van Tim Berners-Lee is het internet geschikt gemaakt voor gebruik van het grote publiek.
 
Naast voorgaand bekend voorbeeld uit de informatica, ''software'', kan een open standaard ook voor veel andere doeleinden gebruikt worden. Een voorbeeld hiervan is het ''open structures project'' dat test aan de hand van een website of er van een bouwsysteem, ''hardware'', een open standaard gemaakt kan worden waar iedereen ontwerpt op basis van een gedeeld modulair raster, wat ‘in gedeelten’ betekent. Zo worden dus bijvoorbeeld alle onderdelen van een mixer ontwikkeld die bij een succesverhaal van het project door iedereen gebruikt worden en dus ook makkelijk te vervangen zijn. ''Open structures'' worden opgevat als onderling afhankelijke en dynamische puzzels, wat betekent dat ze worden ontworpen voor demontage en volgens hetzelfde dimensionele kader. Het lopend experiment onderzoekt of deze gemeenschappelijke open standaard de uitwisseling van delen, onderdelen, ervaringen en ideeën stimuleert en of het streeft naar samen dingen bouwen. Het doel van dit experiment is om te onderzoeken wat de mogelijkheden en beperkingen zijn van een open modulair systeem. Dergelijk systeem is een constructiesysteem waarbij veel onderdelen uitwisselbaar zijn met diverse modellen, ook ‘bouwdoossysteem' genoemd. Er wordt ook onderzocht onder welke voorwaarden deze het meest efficiënt en gunstig zijn. Het uiteindelijke doel is een universele, samenwerkende puzzel te bouwen waarin een breed scala van mensen een breed bereik van modulaire componenten uitwisselen (“OpenStructures”, n.d.).
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.