Onderwijs in relatie tot P2P/Relationele ontologie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 13:
==Relationele ontologie en
Een mensbeeld en een maatschappijbeeld staan zelden los van elkaar. Het ideaal van de P2P-maatschappij veronderstelt een bepaald mensbeeld, met name een vrij denkend individu dat deel uitmaakt van diverse groepen en een persoonlijke bijdrage levert aan deze groepen. Het in relatie staan tot de ander is essentieel om de P2P-maatschappij te laten ‘slagen’. Bauwens en Lievens (2013) gaan uit van een relationele ontologie.
Regel 20:
Bauwens en Lievens zetten dit idee van identiteit verderop in hun boek uiteen, waarbij ze ook een duiding geven op welke manier hun mensbeeld niet blijft steken in het (autoritaire) collectivisme of een overwaardering van het individuele. Men pleit voor een ''“vrije socialisering op basis van affiniteiten,”'' (Bauwens & Lievens, 2013, p. 163).
==Voorbeeld==▼
Er wordt een voorbeeld gegeven over een fictieve persoon in de P2P-samenleving.▼
Anton is een dertiger en is zoon van een bakker en een huisvrouw. Toch heeft Anton niet voor bakker gestudeerd en is hij niet bepaald een kei als huisman. Anton is architect van opleiding en vindt wiskunde een heel uitdagend vak. Daarnaast is hij bergbeklimmer, waar hij de liefde voor de natuur zo diep heeft gevoeld dat hij besloten heeft zich te specialiseren in het creëren van uiterst zuinige woningen met enkel natuurlijke materialen, die lijken op te gaan in hun natuurlijke omgeving. Anton is actief binnen een team op het eigen architectenbureau, is daarnaast actief lid van een Facebook groep rond ecologisch bouwen en verbouwen (waar hij o.a. zijn expertise deelt), maar is even goed lid van de klimmersvereniging en komt op voor de partij SP.A. Daarnaast is Anton net vader geworden en is hij zeer actief op fora over borstvoeding, reflux en de allernieuwste draagsystemen.▼
Wel, wie is Anton nu eigenlijk? ''Zijn identiteit valt niet samen met zijn herkomst, sociale klasse of deelname aan één groep, maar bestaat uit diverse facetten, waarbij essentieel is welke relaties hij uit vrije wil aangaat met andere personen / groepen en de bijdrage die hij vrijwillig levert aan de betreffende groepen. Dit relationele aspect is wat ons als mens constitueert ('''=relationele ontologie'''). Bepaalde filosofen trekken dit idee verder door en nemen in dit verband ook de relaties in acht die men heeft tot de natuurlijke wereld.'' In dit geval bijvoorbeeld de intense ervaringen van nederigheid, dankbaarheid en pure overgave die Anton beleeft boven op de berg, tijdens het ploeteren in de aarde druk in de weer met tomaten zaaien of tijdens het wandelen in zijn favoriete bos met bordercollie Max.▼
Regel 31 ⟶ 40:
Bepaalde hedendaagse filosofen denken de idee van de relationele ontologie radicaal door, en bespreken ook onze diepe relatie met de natuur. Er zijn diverse filosofen die hieruit een filosofie ontwikkelen waarin mens- en wereldbeeld essentieel gelinkt zijn aan het ecologisch denken. Een belangrijke filosoof in deze is Arne Naess. Naess werkte een filosofie uit onder de naam ‘ecosofie T’ (1989) en vormde hierbij de grondlegger van de deep ecology, een filosofische stroming die als kerngedachte behoudt dat de natuur intrinsiek haar eigen waarde heeft (los van het nut voor de mens). Een zeer duidelijke en verdiepende toelichting over '''milieufilosofie''' wordt gegeven door Belderbos (2013), wiens masterthesis online te vinden is (1).▼
▲Bepaalde hedendaagse filosofen denken de idee van de relationele ontologie radicaal door, en bespreken ook onze diepe relatie met de natuur. Er zijn diverse filosofen die hieruit een filosofie ontwikkelen waarin mens- en wereldbeeld essentieel gelinkt zijn aan het ecologisch denken. Een belangrijke filosoof in deze is Arne Naess. Naess werkte een filosofie uit onder de naam ‘ecosofie T’ (1989) en vormde hierbij de grondlegger van de deep ecology, een filosofische stroming die als kerngedachte behoudt dat de natuur intrinsiek haar eigen waarde heeft (los van het nut voor de mens). Een zeer duidelijke en verdiepende toelichting over milieufilosofie wordt gegeven door Belderbos (2013), wiens masterthesis online te vinden is (1).
Op basis van onze relatie tot de natuur, wordt er een ethiek ontwikkeld die – in plaats van de mens centraal te stellen – de natuur ook intrinsieke waarde toebedeelt. Het is op basis van zo’n visie dat respect en verantwoordelijkheid voor de natuur als onderdeel van ethiek ter sprake kan komen. Zweers (1996) spreekt in dat verband over een houding ten opzichte van de natuur als ‘participant’ waarbij de participant deel heeft aan een gebeuren dat hem omvat, dat groter is dan hemzelf. De natuur is ''"een geheel waarvan hij deel uitmaakt, niet slechts biologisch maar vooral ook zodanig dat er een ervaring van verbondenheid is waaraan hij een betekenis ontleent die tenminste mede-bepalend is voor zijn zelfbeeld"'' (Zweers, 1991, p.64). Voor meer info, zie link (2).
De ideeën over relationele ontologie worden vaak in verband gebracht met ideeën binnen de '''epistemologie''' (de tak binnen de filosofie die de aard, oorsprong, voorwaarden voor en reikwijdte van kennis en het weten onderzoekt, Wikipedia, 2014b). Als je het Zijn / de Zijnden bestudeert en vaststelt dat er
▲Als je het Zijn / de Zijnden bestudeert en vaststelt dat er enkel ‘relaties’ zijn, en dat er niet zoiets bestaat als een artefact los van diens relaties, beïnvloedt dit ook je ideeën over het verwerven van kennis (=epistemologie, de tak binnen de filosofie die de aard, oorsprong, voorwaarden voor en reikwijdte van kennis en het weten onderzoekt, Wikipedia, 2014b). De denkkaders die filosofen hanteren met betrekking tot de (relationele) ontologie beïnvloeden onze ideeën over epistemologie. Het creëren van kennis (en waarheid) is dan een relationeel proces. Kennis is als een interactief proces voorbij de subject/ object oppositie. Dit idee past ook goed binnen de idee van kennisopbouw in peer-2-peer netwerken zoals Bauwens en Lievens (2013) deze uiteenzetten.
Aspers (2010) waarschuwt dat veel denkers het relationele reduceren tot iets dat relevant is voor onze ideeën over kennisverwerving (de epistemologie), zonder dat het relationele aspect wordt doorgetrokken tot iets dat ons constitueert (de ontologie). Samen met Heidegger stelt hij vast dat de focus vaak ligt op ‘hoe we de wereld kunnen leren kennen’ in plaats van op de ontologische voorwaarden van deze kennisvraag (Aspers, 2010, p. 257).
Het concept relationele epistemologie wordt hier toegelicht, aangezien de visie die we hebben op de manier waarop we kennis opbouwen en kennis verworven wordt, ook een belangrijk onderwerp is binnen het domein van onderwijs en educatie. Thayer-Bacon (1997) schrijft vanuit deze invalshoek. Zie ook Gergen (2009) met ‘knowledge as co-creation’. Voor meer informatie over relationele epistemologie vanuit diverse invalshoeken, zie links (3), (4) en (5).
▲==Voorbeeld==
▲Er wordt een voorbeeld gegeven over een fictieve persoon in de P2P-samenleving.
▲Anton is een dertiger en is zoon van een bakker en een huisvrouw. Toch heeft Anton niet voor bakker gestudeerd en is hij niet bepaald een kei als huisman. Anton is architect van opleiding en vindt wiskunde een heel uitdagend vak. Daarnaast is hij bergbeklimmer, waar hij de liefde voor de natuur zo diep heeft gevoeld dat hij besloten heeft zich te specialiseren in het creëren van uiterst zuinige woningen met enkel natuurlijke materialen, die lijken op te gaan in hun natuurlijke omgeving. Anton is actief binnen een team op het eigen architectenbureau, is daarnaast actief lid van een Facebook groep rond ecologisch bouwen en verbouwen (waar hij o.a. zijn expertise deelt), maar is even goed lid van de klimmersvereniging en komt op voor de partij SP.A. Daarnaast is Anton net vader geworden en is hij zeer actief op fora over borstvoeding, reflux en de allernieuwste draagsystemen.
▲Wel, wie is Anton nu eigenlijk? ''Zijn identiteit valt niet samen met zijn herkomst, sociale klasse of deelname aan één groep, maar bestaat uit diverse facetten, waarbij essentieel is welke relaties hij uit vrije wil aangaat met andere personen / groepen en de bijdrage die hij vrijwillig levert aan de betreffende groepen. Dit relationele aspect is wat ons als mens constitueert ('''=relationele ontologie'''). Bepaalde filosofen trekken dit idee verder door en nemen in dit verband ook de relaties in acht die men heeft tot de natuurlijke wereld.'' In dit geval bijvoorbeeld de intense ervaringen van nederigheid, dankbaarheid en pure overgave die Anton beleeft boven op de berg, tijdens het ploeteren in de aarde druk in de weer met tomaten zaaien of tijdens het wandelen in zijn favoriete bos met bordercollie Max.
==Externe Links==
Regel 69 ⟶ 62:
(5) Voor meer info over relationele epistemologie, zie http://link.springer.com/chapter/10.1007%2F978-1-4020-6596-5_19
==Referenties==
| |||