Bauwens’ visie wordt in het boek vergeleken met die van Karl Marx. Hierop reageert hij dat Marx een interessante denker is die ons iets kan leren, maar hij is niet akkoord met de causale verbanden die Marx trekt. Marx gebruikt het concept van productiewijze als classificatiemiddel om de verschillende economische systemen te onderscheiden van de vele tijdperken in de menselijke geschiedenis (Bauwens & Lievens, 2013).
Ten eerste spreekt Marx van het ''primitieve communisme of oercommunisme''. Hier wordt de samenleving georganiseerd in traditionele stammen waarin gemeenschapseigendom heerst. Het enige productiemiddel waarover men beschikt, is eigendom van grond dat weinig nut heeft, omwille van de onzekerheid over de opbrengsten van deze grond. In deze maatschappij is er geen sprake van klassen of staatsmacht, aangezien iedereen deel neemt aan gemeenschappelijke beslissingen. Deze gemeenschap wordt vaak getypeerd aan de jager-verzamelaars samenlevingen (https://en.wikipedia.org/wiki/Mode_of_production, 2014).
Een tweede systeem wordt de ''Aziatische of Oosterse productiewijze'' genoemd. Deze wijze kenmerkt zich doordat er geen particuliere eigendom is, maar dat alle land gemeenschappelijk is en beheerd wordt door het dorp. Alles is in bezit van de staat die vertegenwoordigd wordt door een despoot, één leider die alles beslist. Het dorp is autonoom en er is geen klassenbewustzijn of sociale stratificatie, het indelen van een groep mensen in verschillende lagen (https://nl.wikipedia.org/wiki/Aziatische_productiewijze, 2013).
Het klassenbewustzijn waarvan nog geen sprake is in de Aziatische productiewijze verandert tijdens de ''antieke of oude productiewijze''. In deze periode ontstaat de uitvinding van de slavernij in de Oude Griekse en Romeinse samenlevingen. Het is in deze periode dat de klassenmaatschappijen en de staten ontstaan. Maar in het Westen wordt het klassieke patroon van het slavensysteem onderbroken. Het nieuwe systeem, het ''feodalisme'', wordt gekenmerkt door twee verschillende standen, namelijk de adel en de boeren of lijfeigenen. De adel bezit de grond die bewerkt wordt door de lijfeigenen. Ze werken voor de heer en zichzelf en staan een deel van de vrucht van de arbeid af in ruil voor bescherming (https://nl.wikipedia.org/wiki/Feodalisme, 2014).
Vervolgens verandert het systeem van feodalisme naar ''kapitalisme''. Centrale eigenschappen in deze productiewijze zijn het maken van winst en de private eigendom van productiemiddelen. De mensen werken voor zichzelf en de vroegere boeren worden proletariers die geacht worden om hun arbeid te verkopen in ruil voor loon, het ontstaan van de vrije markteconomie. Marx onderscheidt ook nog het socialisme en het communisme, maar Bauwens en Lievens (2013) baseren zich op het kapitalisme en gaan met peer-to-peer hierop verder in.
