Onderwijs in relatie tot P2P/Polyarchie: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 18:
Bauwens legt de nadruk op het feit dat peer-productie geen democratie is maar een polyarchie. Hij zegt dat het een systeem is dat het individu enorm veel keuzes laat en bijgevolg valse conflicten (conflicten ten gevolge van het alloceren van schaarse goederen) elimineert, dit lijkt voor hem een belangrijke innovatie (Bauwens & Lievens, 2013, p. 116).
 
Bauwens (2013) ziet de peer-productie als een samenleving waarin verschillende vormen samenwerken en niet één vorm die het voortouw neemt. De huidige democratie verwerpt hij niet, maar hij ziet wel meer mogelijkheden in de maatschappij zonder die geheel te veranderen. De commons, een algemene term voor gedeelde bronnen waarin elke belanghebbende een gelijk aandeel heeft (P2P Foundation, 2014), kunnen we als het ware als voorbeeld zien. Polyarchie ontstaat wanneer iedereen samenwerkt, iedereen samen regeert en daardoor vele bijdragen kan leveren vanuit hun intrinsieke motivatie. Van hogerop worden ze niets opgelegd. Zij kunnen heersen door te kiezen wat ze inbrengen en wanneer ze dit doen. Het individu heeft oneindig veel keuze waaraan hij/zij meewerkt, afhankelijk van de eigen vaardigheden en interesses. Doordat alle mensen in de commons aan het woord komen, leren de mensen duidelijk van elkaar. Iedereen die werkt aan de commons kan anderen volgen en ook gevolgd worden door de menigte. Op die manier is er ook een duidelijk beeld van wat er al dan niet nog moet gebeuren. (Bauwens & Lievens, 2013)
 
De nadruk ligt op een inkomensgelijkheid binnen de polyarchie. Ook Dahl en Lindblom (1953) zien hiervoor enkele redenen. Het zou de stabiliteit van het huidige politieke systeem waarborgen. Wanneer de verschillen te groot worden, neemt de consensus over de waarde van dit systeem af en groeit de dreiging van instabiliteit en uiteindelijk verval. Ook zal een grotere gelijkheid ervoor zorgen dat er meer gebruik gemaakt wordt van de aanwezige talenten en capaciteiten. Dit willen ze doen via belastingen, subsidies en uitkeringen. Door de grotere gelijkheid behoort iedereen eens bij een minderheid- en meerderheidsgroep, wat de kans op discriminatie reduceert. Die verschillende groepen delen een zekere consensus over elementaire politieke waarden waardoor een vrije politieke markt van vraag en aanbod kan ontstaan en evolueert. Het vrije marktmechanisme zou daarbij tot een optimale behoeftebevrediging van de burgers moeten leiden (Blokland, 2005).
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.