Onderwijs in relatie tot P2P/Mutualiseren: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 22:
De materiële productie kan gemutualiseerd worden via open hardware en samenwerkingsconsumptie. Samenwerkingsconsumptie is een fenomeen dat betrekking heeft op het delen van middelen (Lievens, 2012). Als je alleen bent, heb je verschillende producten nodig maar in een gemeenschap is de kans groot dat dit product al aanwezig is. Het product kan worden geruild, verhuurd of gedeeld. Het is dus niet nodig dat iedereen dezelfde bezittingen heeft. Zolang het maar aanwezig is, kan het door verschillende personen worden gebruikt. Dit maakt dat de gebruikers eveneens een productiebijdrage kan leveren. Een voorbeeld hiervan is de LED's werking. Maar ook innovatieve zaken worden in productie gebracht. Zo worden bv ook auto's ontwikkeld, zoals de vijf keer zo energiezuinige Wikispeed sportwagen. Productie hiervan gebeurt in microfabrieken, kleinschalige lokale productieplekken, en op basis van de echte vraag worden deze geassembleerd.
Het voordeel van het mustualiseren binnen de commons in de peer-to-peer samenleving is de radicale samenwerking die zorgen voor bereikvoordelen in plaats van schaalvoordelen. Sinds het internet toegankelijker is voor iedereen wordt de peer-productie groter waardoor de productie door gelijken 'peers' vergemakkelijkt wordt en er geen hiërarchische structuur heerst. De meerwaarde die gecreëerd word door de gebruikers of bijdragers keert wordt niet als marktwaarde gezien maar keert terug naar de gebruikers.
Maar mutualisering kan eveneens gebeuren binnen het kader van de winsteconomie, dit gebeurt wanneer je een P2P-netwerk gebruikt binnen het kader van de vrije markt. Dus mutualisering kan ook wanneer dit niet steunt op de commonsmentaliteit, maar op sharing binnen de vrije markt. Uber wordt hieronder als voorbeeld uit de doeken gedaan (Bauwens, 2013).
| |||