Sociale geschiedenis van Europa 1500-1795/Jeugdbendes: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
k red. |
||
Regel 7:
==Een voorbeeld: Limoux, 1740-1789==
Tussen 1740-1789 hadden veel mensen in het textielindustriestadje [[w:Limoux|Limoux]] (met 6500 inwoners) last van een jeugdbende die dag en nacht iedereen op straat liep uit te schelden. Die bende bestond al die jaren telkens uit circa twaalf jongens. Soms verliet een ouder lid de bende en soms kwam er een nieuw lid bij. Ze kwamen elke dag in een privéhuis bij elkaar om af te spreken wat ze 's nachts gingen uitspoken. De meeste jongens waren al wat ouder en wees. Ze hadden hun erfenis
De jongelui konden 's nachts op straat doen wat ze wilden. Ze trapten deuren in, zelfs bij mannelijke en vrouwelijke religieuzen, zelfs bij de hospitaalzusters. Ze sloopten de kloppers van de deuren en verstopten de leidingen van de fontein, waar de hele stad water bij moest halen, zodat die leidingen sprongen. Ze klommen over de tuinmuren om kippen en andere zaken te stelen, ze vernielden de stenen banken die naast de huizen en rond het plein stonden en ze gooiden ruiten in. In de overdekte markthallen sloegen ze de kraampjes kapot, ze gooiden op straat de uitstaltafels van de slagers om, ze pakten een trap om naar een raam op de eerste etage te klimmen waar een vaas bloemen op de vensterbank stond of waar een vogelkooi hing, en die kapot te gooien. De mensen gingen van de weersomstuit hun huizen beter afsluiten, maar vanaf dat moment begonnen de vandalen de deuren in te trappen. En wie daar wat van durfde te zeggen, vielen ze aan. Ze stalen ook gevogelte uit de kastelen rond de stad.
Regel 38:
===Met geld smijten===
Deze jongeren smeten met geld op de openbare feesten en vooral tijdens de carnaval. Niet dat ze dure vermommingen moesten kopen, dat hoefde toen nog niet, maar de jongeren wilden muziek om op te dansen dus haalden ze van heinde en ver muzikanten. En die muzikanten wilden betaald worden. Ze huurden ook muzikanten in om een [[w:serenade|serenade]] te brengen aan een
In de winter verdreven de jongeren de tijd met gokken in de gokhuizen. Ze speelden [[w:poker|poker]] en [[w:fr:lansquenet|lansquenet]] om grof geld, ze schreeuwden en vochten en joegen er al het geld van hun familie doorheen. In 1769 klaagde iemand anoniem bij de consul omdat hij bang was voor represailles. Zijn zoon dreigde hem te ruïneren met zijn gokken. Hij wees aan waar het gokhuis stond en wie het exploiteerde. De jongeren hadden vaak schulden door hun gokken en gingen dan stelen om van de opbrengst daarvan hun schulden te betalen.
Regel 44:
De politie viel geregeld de gokhuizen binnen, maar zo gauw de politie verscheen, doofden de gokkers de lampen, sloegen die van de consuls en hun dienaren kapot en maakten zich uit de voeten. De politie sloot vervolgens de gokhuizen, maar ze doken telkens weer ergens anders op: in een privéhuis, in een kroeg en soms in een bordeel.
De jongelui gaven ook veel geld uit aan
===Pastoor===
Regel 62:
Dezelfde vrijgezelle jongeren die de bespottende en bestraffende [[Sociale geschiedenis van Europa 1500-1795/Sociale controle#Charivari|charivari]] uitvoerden waar (tot 1750) vrijwel niemand bezwaar tegen maakte, maakten er ook een geweldige puinhoop van als ze lid waren van een jeugdbende.
Maar ze stopten met dat soort
Ook weigerden zij langzaamaan om nog mee te betalen aan (de muziek voor) de feesten en charivari die de jeugd organiseerde. Aan die feesten hadden ze tot dan toe, eerder gedwongen dan vrijwillig, meebetaald, maar nu moest de jeugd zijn feesten maar zelf betalen.
| |||