Schilderen/Verdunningsmiddelen: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
Olieverf die zo uit de tube komt, kan wel gebruikt worden om te schilderen, maar is nogal dik. Daarom worden verdunningsmiddelen gebruikt. Doe een beetje van de verdunningsmiddelen die je gebruikt in paletdoppen, doop je penseel erin, en meng het door de verf, net zolang tot je de gewenste dikte hebt.
 
Je kan in de praktijk heel goed werken met alleen gebruik van terpentijn en met mate lijnolie voor de bovenste lagen. Er zijn echter vele soorten schildermediums te koop, die je zou kunnen proberen.
 
==Terpentijn==
Het belangrijkste verdunningsmiddel is [[w:terpentijn|terpentijn]]. Dit is niet hetzelfde als terpentine. Terpentine wordt gemaakt uit aardolie en wordt gebruikt om kwasten en penselen schoon te maken. Terpentijn is een product dat uit hars wordt gewonnen. Terpentijn is schadelijk als je het teveel inademt, dus wees er niet al te royaal mee en ventileer je kamer. Sommigen vinden het vies ruiken, anderen houden ervan. Als je terpentijn vies vindt ruiken, kan je beter niet met olieverf schilderen, gebruik dan acrylverf, of in water oplosbare olieverf.
 
==Lijnolie==
Een ander verdunningsmiddel is [[w:lijnolie|lijnolie]]. Terpentijn droogt heel snel; lijnolie droogt langzaam. Een nadeel van lijnolie is dat het op den duur vergeelt, dat komt dan vooral tot uiting in het wit. Een alternatief voor lijnolie is [[w:Saffloerolie|saffloerolie]]. Saffloerolie heeft als nadeel dat het nog langzamer droogt, en dat het niet in combinatie met lijnolie gebruikt kan worden bij een gelaagde opbouw van een schilderij. Saffloerolie als onderlaag kan in de bovenlagen met lijnolie craquelé of zelfs onthechting veroorzaken.
 
[[File:Various thinning media for oil paint.png|thumb|600px|Diverse verdunningsmedia voor olieverf, zoals terpentijn, reukloze terpentijn, siccatief de Courtrai, lijnolie en standolie]]
 
==Standolie==
Standolie is een zeer vette en dikke olie, een ingedikte vorm van lijnolie, die door verhitting wordt verkregen. Het is enigszins gelig, maar dat zie je nauwelijks bij gebruik. Het wordt alleen toegepast in de laatste lagen en is uiterst geschikt voor glacis en fijne detaillering. Standolie droogt langzaam, maar laat een prachtige glans achter. Het maakt de verf sterk, die "stand" houdt tegen allerlei invloeden.
 
==Verdund vernis==
Sommigen vinden dat olieverf te langzaam droogt en gebruiken dan een siccatief, verdunde metaalverbindingen. De droging van olieverf vindt plaats op twee manieren: oppervlaktedroging en dieptedroging. Er zijn twee types siccatief:
Het is ook mogelijk een verdunde vernis als schildersmedium te gebruiken, bijvoorbeeld damar of mastiekvernis. Daarmee krijg je een hogere glans van de verf.
 
==Siccatief==
Sommigen vinden dat olieverf te langzaam droogt en gebruiken dan een siccatief, verdunde metaalverbindingen. Je kan enkele druppels siccatief toevoegen aan je verdunningsmiddel in de paletdoppen. Ook worden wel schildersmediums verkocht waar het siccatief al doorheen is gemengd. Dat wordt dan aangeduid met "sneldrogend medium".
Sommigen vinden dat olieverf te langzaam droogt en gebruiken dan een siccatief, verdunde metaalverbindingen. De droging van olieverf vindt plaats op twee manieren: oppervlaktedroging en dieptedroging. Er zijn twee types siccatief:
*Siccatief Courtrai is mager en versnelt vooral de dieptedroging.
*Siccatief Harlem is vetter en versnelt de oppervlaktedroging.
Gebruik het siccatief Harlem daarom vooral niet voor de onderlagen. Gebruik een siccatief alleen als het echt niet anders kan.
* Daarnaast bestaat er ook het Vlaams siccatief van Lefranc & Bourgeois, dat net als Harlem een gemengde vernis is (olie en essence) met toevoeging van harde hars (copal). Beide maken de verfmassa harder. In feite zijn het geen echte siccatieven omdat ze geen drogende oxyden (lood of mangaan) bevatten.
 
Naast deze verdunningsmiddelen en siccatieven zijn er in de handel allerlei schildermediums verkrijgbaar die gebruikt kunnen worden om de verf te verdunnen. Vaak bevatten deze ook een siccatief.
 
Je kan in de praktijk heel goed werken met alleen gebruik van terpentijn en met mate lijnolie voor de bovenste lagen.
 
{{schildervoorbeeld|file:Adriaen van Ostade 006.jpg|File:Palmer Selfportrait in the studio.jpg|[[w:Adriaen van Ostade|Adriaen van Ostade]], 1663|[[w:Pauline Palmer|Pauline Palmer]], 1900|Hierboven en hieronder een aantal zelfportretten van schilders waarbij de flessen met verdunningsmiddelen te zien zijn. Kijk eens hoe de schilders de flessen en potten hebben afgebeeld, het zijn prachtige stillevens in het klein. Het afbeelden van een fles met een vloeistof erin is een uitdaging. Het is van belang vooral goed te kijken. Wat zie je precies door de fles heen van de achtergrond, hoe wordt dat vertekend door het glas, en hoe door het glas met de vloeistof erin? Hoe geef je het glas zelf weer? Glas heeft zelf geen kleur en structuur, maar het wordt zichtbaar door de vertekening en door de reflecties van licht en schaduw. }}
 
{{schildervoorbeeld|File:William Orpen, Self-Portrait,.jpg|File:Rummlerself1.jpg|[[w:William Orpen|William Orpen]], 1910|[[w:Alexander Rummler|Alexander Rummler]], ca. 1930/40|Het valt op dat het in de ateliers van de moderne schilders veel lichter is dan bij Adriaen van Ostade, wellicht door het kunstlicht. Leuk is ook om te zien dat Adraien van Ostade met een schildersstok schilderde, een stok met een bolle kant, die op het doek leunt. Zijn rechterhand met het penseel leunt tegen de stok. Deze schildersstokken zijn tegenwoordig ook nog te koop en worden gebruikt door de echte fijnschilders, die met een vaste hand willen schilderen. Natuurlijk kan de kop van de stok alleen maar leunen tegen een droog gedeelte van het schilderij.}}
 
 
{{sub}}
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.