Visual Basic/Inleiding tot Visual Basic: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 8:
== Geschiedenis Basic ==
BASIC is een relatief oude programmeertaal (1965, dus al 50 jaar oud) die speciaal ontwikkeld is voor beginners. Dat is ook te merken aan de naam: BASIC is een afkorting voor Beginner's All-purpose Symbolic Instruction Code. Al vóór de komst van de PC was er de home-computer. Deze home-computers (uit de jaren 70, vooral de tweede helft) werden vaak geleverd met een versie van BASIC. 90% van de instructies van deze eerste BASIC-versie komen nog altijd voor in Visual Basic.<br />
Na deze eerste BASIC-versie volgden diverse andere dialecten, zoals GW-BASIC, QBASIC en QuickBASIC.<br />
Deze versies maakten gebruik van een '''interpreter'''. Dat was een programma dat het programma teken voor teken las, analyseerde wat er stond en de instructies uitvoerde. Dat was natuurlijk langzaam. Daarom zijn laten compilers ontwikkeld die het oorspronkelijke programma omzette in machinetaal, waardoor de uitvoer veel sneller ging.
Het bijzondere van deze vroege versies van BASIC was dat je na een uurtje studeren al eenvoudige programma's kon schrijven. Dat komt enerzijds door het beperkte aantal instructies en anderzijds door de eenvoudige opbouw van de taal. Het bekende "Hallo Wereld!"-voorbeeld dat iedere programmeertaal als voorbeeld gebruikt, ziet er in BASIC als volgt uit:
0010 PRINT "Hallo Wereld!"
0020 END
De nummers vooraan de regels zijn regelnummers en zijn geen onderdeel van BASIC.
Deze eerste versies van BASIC ontwikkelden zich langzaam, maar dit kwam in een stroomversnelling bij het verschijnen van Windows. Het bleek met BASIC namelijk niet mogelijk om Windows-programma's te maken. Dit gold ook voor andere talen. Daarop zijn nieuwe versies ontwikkeld voor Windows. In het begin was het programmeren voor Windows heel moeizaam, maar later verschenen speciale IDE's waarmee je de interface (de vensters) kon ontwikkelen in een WYSIWYG-interface (What You See IS What You GET). Dat betekende dat je b.v. voor een venster niet meer een definitie-bestand hoefde te schrijven met allerlei posities, groottes en kenmerken, maar dat je vensters (en andere elementen) gewoon op het scherm kon tekenen. In de negentig jaren verschenen diverse versies van Visual Basic voor Windows, met als laatste versie Visual Basic 6.
In 2002 kwam Microsoft met een nieuw concept. In dat jaar werd Visual Basic .NET gelanceerd. Het grote verschil is de toevoeging ".NET". Dit geeft aan dat er gebruik wordt gemaakt van het .NET Framework, te vergelijken met de Vituele Machine van Java (JVM). Deze combinatie bood veel extra mogelijkheden, maar maakte het ontwikkelen van programma's ingewikkelder. Over het Framework vind je verderop meer informatie.
== BASIC en visueel programmeren ==
Na het verschijnen van Windows veranderde alles drastisch. Niet alleen voor BASIC, maar voor alle programmeertalen. Het programmeren voor Windows is veel ingewikkelder dan voor b.v. DOS. Want je moet rekening houden met vensters, de muis en de verschillende schermresoluties. Ook verloopt een Windows-programma niet recht-toe-recht-aan zoals onder DOS, maar wordt het programma getriggerd door de gebruiker. Iedere beweging van de muis, iedere toetsaanslag en allerlei andere gebeurtenissen zorgen ervoor dat steeds weer een ander deel van het programma wordt aangeroepen dat die gebeurtenis moet afhandelen. Meestal doet een programma niet veel anders dan wachten op een gebeurtenis, deze afhandelen en weer verder gaan met wachten.
Voor Windows-programma's bleek het (bijna) noodzakelijk te zijn om objectgeoriënteerd te werken. Het programma bevat een aantal objecten die met elkaar en de buitenwereld samenwerken. Men noemt dit OOP: Object Oriented Programming ofwel objectgeoriënteerd programmeren.<br />
Een programmeur kan een eenvoudig programma schrijven dat geen gebruik lijkt te maken van objecten, maar achter de schermen doet hij dat wel. De bibliotheek die met Visual Studio wordt meegeleverd bestaat voor het grootste deel uit objecten. Zo is ieder venster, iedere knop, ieder invoerveld een object. En de programmeur kan daar gebruik van maken zonder iets van OOP te weten. Het is zelfs mogelijk grote en ingewikkelde programma's te schrijven zonder gebruik te maken van zelf-gedefinieerde objecten. Maar vaak zijn objecten toch nodig. Zo is het bijvoorbeeld gemakkelijk om objecten die voor programma A zijn gemaakt ook te gebruiken in programma B. Bij een traditionele manier van programmeren gaat dit veel moeilijker.
== Het .NET Framework ==
| |||