Plato/Timaeus: verschil tussen versies

Timaeus legt dan de schepping van het universum uit die hij toeschrijft aan een 'goddelijke ambachtsman', de ''demiurg''. Deze demiurg is goed en wil ook in zijn schepping zo veel mogelijk van het goede zien. Voor Plato is deze schepper niet omnipotent en ook niet in staat om ''ex nihilo'', uit het niets, iets te scheppen. Hij was alleen in staat om, als een soort ''ambachtsman'', het aanwezige ongeordende materiaal naar het model van de Ideeën te vormen. In latere tijden zouden de [[Filosofisch woordenboek/G|gnostici]] de term 'demiurg' gebruiken om te verwijzen naar een soort gevallen en onwetende god die een gebrekkig universum had gecreëerd, maar dit was niet de betekenis die Plato er aaneraan had gegeven.

Omdat deze ziel bestaat uit het Eendere, het Verschil en het Zijn en samengesteld is in de juiste proporties, verspreidt de wereldziel dezelfde eigenschappen aan elk object diedat hij ontmoet. Als het een sensibel object is, vindt er een overdracht plaats van de beweging van de binnenste cirkel van het Verschil naar de ziel, waaruit meningen ontstaan. Is het echter een intelligibel object, dan maakt de cirkel van het Eendere een perfecte draaiing en ware kennis ontstaat. ''"... heeft ze daarentegen betrekking op het verstandelijke en doet de kring van het Eendere, goed draaiend, hiervan aangifte, dan loopt het onvermijdelijk uit op verstand en kennis"''.