Plato/Parmenides: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
{{Plato}}
Plato's '''''Parmenides''''' bestaat uit een kritisch onderzoek van de theorie van de Vormen (ook: de [[Plato/Ideeënleer|Ideeënleer]]). Deze metafysische en epistemologische leerstellingen werden in vorige dialogen, voornamelijk in de [[Plato/Phaedo|Phaedo]], [[Plato/Staat|Staat]] Boek II–X en [[Plato/Symposium|Symposium]], door het personage Socrates verdedigd. Volgens deze theorie is er een eeuwige, onveranderlijke, ondeelbare en niet-zintuiglijke vorm die overeenkomt met elk predikaat of elke eigenschap. Door op de een of andere wijze 'deel te nemen' aan deze Vormen verwerft het particuliere, tijdelijke fenomeen iets van het eeuwige van de Vorm en benadert meer de perfectie van die Vorm die als ideaal geldt. Op een gewoon niveau is een groot voorwerp groot doordat het 'deelneemt' aan de'' Vorm van Grootheid'', en een
Het eerste deel geeft een gesprek weer tussen [[Filosofisch woordenboek/Z|Zeno]] en [[Filosofisch woordenboek/S|Socrates]] (127b - 130a), het tweede deel een gesprek tussen [[Filosofisch woordenboek/P|Parmenides]] en Socrates (130a - 135c) en het derde deel en gesprek tussen Parmenides en [[Filosofisch woordenboek/A|Aristoteles]] (136e - 166c).
|