Sociale geschiedenis van Europa 1500-1795/Gezin: verschil tussen versies

In de loop van de zeventiende en achttiende eeuw raakte het verstandshuwelijk, dat door de ouders werd geregeld op grond van bezit en status, in onbruik. enMen ging men steeds meer trouwen omop grond van liefde of vriendschap<ref>[[Sociale geschiedenis van Europa 1500-1795/Liefde en vriendschap#Liefde en seksualiteit|In de loop van de zeventiende en achttiende eeuw werd het bij de elite een gewoonte dat de echtelieden een huwelijk uit liefde en vriendschap sloten, in plaats van het verstandshuwelijk om geld en belangen dat door de ouders werd geregeld.]]</ref>.

**bleven meestal thuis bij hun moeder, die hen hun de rol alsvan toekomstige huisvrouw bijbracht.

**Rond 1600 was het in Engeland heel normaal dat aristocraten hun meisjes een tijd lieten dienen bij bijvoorbeeld een gravin die hen voorbereidde op hun enige roeping: het huwelijk en de huishouding. In de zeventiende eeuw was dit uitbesteden van kinderen in Engeland dermate normaal dat Italiaanse reizigers er zich overerover verbaasden.

In de zestiende eeuw waren de ouders hun kinderen met meer liefde gaan opvoeden. Daardoor werden de kinderen levendiger en slimmer maar ook ondeugender. Misschien voelden ze zich op die manier thuis op hun gemak en misschien zouden ze later hun vrouw en kinderen wel met liefde behandelen, maar waren ze wel voorbereid op een maatschappij die steeds individualistischer en rationeler werd? Daarom wilden de kerk en de staat vanaf circa 1600 de jongens van de wat rijkere families opvoeden in hun college-internaten en de meisjes in de kloosterpensionaten. Zo kregen kerk en staat ook meer controle over de samenleving. En de ouders waren het ermee eens, want ook zij vonden vaak dat de kinderen lastig waren. En zij begrepen ook wel dat als zij het kind thuis opvoedden, het nooit meer kon leren dan wat zij wisten. Dus zij stuurden zij hun kinderen graag naar de colleges.