Leer jezelf ecologisch tuinieren/Empetrum: verschil tussen versies

''Empetrum''-soorten worden gevonden op het [[noordelijk halfrond]] in [[gematigd klimaat|gematigde]] tot [[subarctische klimaat]]gebieden. Ook kan men de planten in [[Zuid-Amerika]] en op [[Tristan da Cunha]] aantreffen. Het gangbare [[biotoop]] is in [[moeras]]sen, [[toendra]]'s en [[veen (grondsoort)|veen]]gebieden, maar ook in [[naaldbos]]sen.

 

Het geslacht kent twee soorten: ''Empetrum nigrum'' ([[Kraaihei]]) en ''[[Empetrum eamesii]]''. Beide zijn groenblijvende, bodembedekkende struiken met kleine, lichtgroene naaldvormige bladeren van 0,3-1 cm lang. De [[bloem (plant)|bloem]]en zijn klein en onopvallend. De vrucht is een vrij droge, zwartgekleurde [[bes (botanisch)|bes]] die iets op een [[bosbes]] lijkt.

 

Het geslacht werd vroeger in een eigen familie, de [[kraaiheifamilie]] (''Empetraceae'') geplaatst, maar DNA-studies hebben uitgewezen dat het geslacht in de [[heifamilie]] (''Ericaceae'') thuis hoort.

 

In subpolaire gebieden zijn de bessen een belangrijk element in het dieet van de [[Inuit]] en de [[Saami]]. Na afnemende populariteit wegens het gebrek aan smaak en de droge structuur, is de bes nu aan een come-back bezig. De planten geven een gelijkmatige opbrengst en zijn betrekkelijk gemakkelijk te oogsten. Het [[anthocyaan]] kan als natuurlijke [[kleurstof]] gebruikt worden. De [[Dena'ina]] (Tanaina) oogsten het als voedsel, en slaan het soms in aanzienlijke hoeveelheden voor de winter op. Ze mengen het met olie of [[reuzel]]. Ze bewaren het op een koele plaats zonder voorbewerking.