Onderwijs in relatie tot P2P/Toetsing aan praktijk en theorie/Een blik op de wetenschappelijke literatuur: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
sub |
|||
Regel 18:
Biesta (2012) heeft het over de socialisatiefunctie van educatie om aan te geven hoe educatie ons verbindt met en inleidt in tradities: bv. de traditie van moderne Westerse samenleving, van democratie, van bepaalde culturele tradities, professionele tradities, enz. Educatie reproduceert op die manier ook altijd bestaande tradities en traditionele verhoudingen (Cf. Durkheim, en de idee dat educatie gelijk staat met socialisatie, en meer bepaald de idee dat de nieuwe generatie leeg is, nog niet rijp, egocentrisch, asociaal en dus gesocialiseerd moet woorden).
Vanuit dit perspectief verschuift de focus van NME van gedragsverandering (kwalificatie) naar burgerschapsvorming, d.w.z. naar de socialisatie van actieve, kritische, duurzame burgers. We vinden deze benadering heel sterk terug in de zogenaamde Action Competence Approach (actiecompetentiebenadering) van NME (http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/1350462970030205) die mensen vooral wil socialiseren tot actieve burgers die bereid en in staat zijn om op een democratische manier te participeren aan het vormgeven van een duurzame samenleving.
Deze benadering is ook vaak terug te vinden in beleidsmiddens en in educatieve praktijken. Men spreekt dan over ‘burgerschapscompetenties’, ‘leren participeren’, stimuleren van ‘duurzaam’ / ’actief’ / ’democratisch’ burgerschap… Zo staat te lezen in “Educatie voor Duurzame Ontwikkeling: de vlag en de lading” (http://www.lne.be/themas/natuur-en-milieueducatie/algemeen/edo/docs/vlag-en-lading) dat we veel leren “door zelf in actie te komen. Deze acties dienen níet zozeer om een probleem op te lossen, wél om de nodige competenties te verwerven om als burger te kunnen participeren in de samenleving.” (p. 21).
== Kritiek op NME als kwalificatie en socialisatie ==
| |||