Sociale geschiedenis van Europa 1500-1795/Het kind: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 14:
3) Tijdens de [[w:Bevruchting|bevruchting]] kwam de ziel weer uit de aarde tevoorschijn en trad in het nieuwe lichaam van een kleinkind. Mensen die geen kinderen kregen, hadden deze cirkelgang en de band met hun voorouders verbroken. <br>
Elk wezen had zijn eigen lichaam, maar was ook een takje aan de stam van het geslacht van al zijn levende en dode bloedverwanten. In onze tijd willen wij ons eigen leven kunnen leiden en genieten van ons bestaan, maar toen vond men dat een mens voornamelijk een instrument was om het leven door te geven.
===Geboorte en doop===
Regel 26:
*Nog na 1900 maakten jongeren die de doopstoet volgden direct na de doop een hoop lawaai met ratels en trommels: daardoor zou het kind als het een jongetje was, later goed kunnen spreken en horen, en als het een meisje was, zou het later goed kunnen praten en zingen.
Men liet het kind zijn (symbolische) eerste stapjes zetten op het kerkhof waar zijn voorouders rustten, of in de kerk direct na de mis. Daarmee begon het kind een beetje zelfstandig te worden en dan was iedereen gerustgesteld: het kind kon lopen, dus het zou zich voort kunnen planten.
===Eerste levensjaren===
Regel 40:
Meisjes bleven meestal bij hun moeder die hen hun rol als toekomstige huisvrouw bijbracht. Of ze moesten in een ander huis als dienster werken. Soms gingen ze naar een kloosterpensionaat.
Het lichaam van de kinderen werd gehard en hun zintuigen werden gescherpt, want het kind moest tegenslagen kunnen overwinnen om het leven te kunnen doorgeven. Met het ouder worden van de kinderen werd hun opvoeding meer een publieke zaak
<gallery>
| |||