*In 1492 werd de eerste grammatica in een Europese volkstaal gepubliceerd, met name de "Gramática de la lengua castellana" van [[w:Antonio de Nebrija|Antonio de Nebrija]] ('de grammatica van de Castiliaanse taal', dus de officiële taal van Spanje).
De vroege renaissance in Spanje is nauw verbonden met de geschiedenis van de [[w:monarchie|monarchie]] van [[w:Ferdinand II van Aragon|Ferdinand]] en [[w:Isabella I van Castilië|Isabella]]. Zij waren de eersten die braken met de traditie van het [[w:Feodalisme|feodale tijdperk]] waarin vorsten vaak machteloos moesten toezien hoe de adel de macht naar zich toe trok. De Roomsrooms-katholieke vorsten streefden naar de eenwording van de staat terwijl ze de voornaamste adellijke families in een alliantie aan zich bonden. Een van deze families, de ''Mendoza's'', trachtte zich bewust door de nieuwe stijl te onderscheiden en zich zo met het hof te laten associëren. Geleidelijk aan werd de nieuwe esthetiek ook geïntroduceerd in de rest van het hof en bij de geestelijkheid. Een aantal invloeden werden in de nieuwe stijl opgenomen zoals de eigen [[w:Iberisch Schiereiland|Iberische]] stijl, de kunst van de [[w:Nasriden|Nasriden]] van Granada, [[w:Gotiek|gotische]] portretkunst zoals de afbeelding van de Castiliaanse koningin en de Vlaamse schilderstijl in de officiële portretten van het hof. Deze assimilatie van elementen leidde tot een persoonlijke interpretatie van de renaissance-architectuur die bekend werd onder de naam [[w:Plateresco|Plateresco]], een naam die verwees naar de rijke ornamenten. Kunstenaars werden uit Italië aangetrokken en leerlingen maakten voor het samenstellen van hun compositie gebruik van een aantal inspirerende architecturale ontwerpen, tekeningen, boeken, [[w:gravure|gravures]], schilderijen en andere zaken om te kopiëren.
