Leer jezelf ecologisch tuinieren/Paardenstaart: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
aanpassing wordt vervolgd |
k Details; paardestaart of paardenstaart? Ik wil er graag op wijzen dat Onze Taal beide schrijfwijzen goedkeurt; volgen we hier strikt de TU, dan moet "paardestaart" worden aangepast |
||
Regel 4:
'''Paardenstaart''' (''Equisetum'') is het enige geslacht binnen de Paardenstaartenfamilie (''Equisetaceae''). Het geslacht telt een aantal beruchte onkruiden.
De planten hebben een [[../Plantkunde/Stengel|stengel]] met een centrale holte en twee ringen bijholtes er omheen. De stengel bestaat uit leden, waarbij het lid dat zijtakjes draagt afwijkt van de leden zonder zijtakken. De zijtakjes staan in kransen om de stengel heen en zijn eveneens geleed. De zeer talrijke sporen worden gevormd in een aar. De aar bevindt zich bij bepaalde soorten eindstandig aan de gewone stengel, maar kan bij andere soorten op een speciale bladgroenloze, [[w:fertiel|fertiel]]e stengel worden aangetroffen. De aar is kegelvormig en bestaat uit zeshoekige schubjes waar aan de binnenkant de sporen zich bevinden.
De sporen hebben bladgroen en twee springdraden (elateren), die in droge toestand om de spore zijn gewikkeld. Wanneer deze nat worden strekken ze zich en duwen de spore uit de aar. Een paardenstaart heeft verschillende typen sporen. De sporen groeien uit tot bladgroenhoudende voorkiemen (prothallia). Deze zijn bij de paardenstaarten mannelijk of vrouwelijk. In dit stadium vindt de bevruchting plaats waarna de paardenstaart tot een volledige plant kan uitgroeien. De voorkiemen zijn gebonden aan een zeer open groeiplaats.
Regel 12 ⟶ 10:
Een andere manier van voortplanting is via [[../Plantkunde/Wortel|wortelstokken]]. Deze manier van voortplanten stelt veel minder eisen aan de groeiplaats. Zelfs fragmenten van wortelstokken kunnen weer uitgroeien tot volledige planten.
Een andere eigenschap van de soorten binnen de Paardenstaartenfamilie is dat ze [[w:kiezelzuur|kiezelzuur]] gebruiken voor hun stevigheid. Dit heeft als gevolg dat de soort moet groeien op een bodem waar het element [[w:silicium|silicium]] in voorkomt, zoals op zand- en kleibodems. Door het kiezelzuur zijn de soorten ook giftig voor veel dieren.
De meeste paardenstaarten zijn lage gewassen, maar in Amerika komt een soort voor die 12 meter hoog kan worden.
Regel 22 ⟶ 20:
* Heeft de hoofdstengel zijtakken?
* Is het eerste lid van de zijtakken korter of langer dan het lid waaraan die zijtakken ontspringen?
* Omvat de holte
* Is de stengel samendrukbaar?
* Is de buitenkant ruw of vrij glad?
| |||