Onderwijs in relatie tot P2P/Transdisciplinair: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
sub |
|||
Regel 22:
Een fictieve illustratie van transdisciplinair is een kookworkshop. Een professionele kok begeleidt een groep van vrijwillige personen, die gepassioneerd zijn door koken, in het maken van een gerecht. De kok staat in dit voorbeeld voor een deskundige uit zijn eigen discipline, namelijk de kookkunst. De kok stelt zich niet op als een alleswetende expert, maar plaatst zich op het niveau van de groep door een wederkerige interactie. Hij stelt een gerecht voor dat men samen gaat maken. Er is geen vast recept, maar iedereen mag zijn bijdrage leveren. Op basis van allerlei ideeën van verschillende personen wordt er één product gerealiseerd: het gerecht. De kok is niet langer de persoon die alles in handen heeft en iedereen kennis oplegt. Vanuit hun eigen kennis en vaardigheden dragen de vrijwilligers bij tot het gerecht. Het gerecht is een samensmelting van alle bijdrages van elke persoon. Deze bijdrages zijn niet meer te onderscheiden van elkaar. Het gerecht vormt een gemeenschappelijk geheel. Dit geheel heeft vorm gekregen door een gemeenschappelijke interactie vanuit verschillende disciplines.
Een transdisciplinaire samenwerking werkt ook in de praktijk, zo blijkt uit het voorbeeld van RevArte. Dit is een revalidatiecentrum dat inzet op een transdisciplinaire aanpak. Enerzijds zijn er de patiënten wiens noden en behoeften steeds veranderen. Anderzijds zijn er de hulpverleners uit verschillende disciplines. In dit revalidatiecentrum zijn er onder andere artsen, neuropsychologen, ergotherapeuten, verpleegkundigen, kinesitherapeuten, logopedisten, klinische psychologen en diëtisten aanwezig. Hun transdisciplinaire aanpak werkt als volgt: de hulpverlener blijft deels bij zijn discipline en haalt daar kennis uit. Maar de hulpverlener gaat ook eens kijken bij de andere disciplines om te toetsen wat daar belangrijk is. Daarna stelt hij zijn eigen kennis bij, op basis van inzichten uit andere disciplines. Voor de behandeling van een patiënt leggen alle hulpverleners hun kennis, verkregen zowel uit de eigen als andere disciplines, samen. Deze behandeling kan nog aangepast worden wanneer de patiënt dit wilt. De hulpverleners gaan dan de behandeling op een transdisciplinaire manier bijsturen, naar de noden van de patiënt. De patiënt krijgt daardoor een centrale rol toebedeeld in zijn eigen revalidatie. Dit leidt tot een transdisciplinaire samenwerking tussen patiënt en hulpverleners (RevArte, n.d.).
==Theoretische duiding==
| |||