Griekse mythologie/De oergoden: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 2A02:1811:D41E:8800:C800:962B:C307:3CD4 hersteld tot de versie na de laatste wijziging door 83.163.208.40
Regel 4:
</ref>.
 
== Chaos ==
[[Image:Ssc2006-21a.jpg|thumb|left|Man muss noch Chaos in sich haben, um einen tanzenden Stern gebären zu können]]
Volgens het Oude Testament, de Joden en daarvoor wellicht de Babyloniërs schiep God de wereld. God was niet geschapen, maar eeuwig.
 
In de Noorse mythologie was er in het begin een oneindige afgrond. Daarna ontstonden twee werelden. Het Noorden, vol duisternis en nevel, en het Zuiden, vol heldere lichtglans. Zo hadden (en hebben) vele volkeren wel een 'verklaring over het ontstaan' van de wereld.
 
De Grieken hadden er een nog vager besef van. Alles was ontstaan, waardoor dat wisten ze niet te zeggen, het bestaan was blijkbaar genoeg. Met de wereld waren ook de Goden ontstaan, ze waren er geweest vanaf het begin van de wereld. Begrippen als onsterfelijkheid en eeuwigheid waren zo moeilijk dat ze het natuurlijk vonden dat de Goden, net als de mensen, van elkaar afstamden. Goden en godinnen met heldhaftige daden, maar ook met onhebbelijkheden. Ze wisten daarover heel wat te vertellen en de mythologische verhalen stonden en staan zo dicht bij het bevattingsvermogen van de mens dat ze heden ten dage nog steeds tot de verbeelding spreken.
 
In het werk 'Theogonie' van [[w:Hesiodus|Hesiodos]]<ref>In dit boek zal hoofdzakelijk van de Theogonie worden uitgegaan.</ref> wordt beschreven dat de eerste bestaande objecten uit het niets van '''Chaos''' (Grieks: Χαος, Khaos betekent 'leegte') kwamen<ref>In 'Metamorphosen' van Ovidius wordt Chaos beschreven als een ruwe, onverwerkte massa: een levenloze klomp, niet gefatsoeneerd en onaangepast. De moderne betekenis van het woord 'chaos' is dan ook 'totale wanorde'. In Chaos lagen als het ware alle zaden opgeslagen, die later zouden uitgroeien tot alle bestaande materie.
</ref>.<br/>
''Leegte'' of ''Niets'' is voor de mens een moeilijk te bevatten begrip, we zeggen vaak dat er altijd wel ''Iets'' moet zijn, maar dat komt omdat de mens er nog niet was en het Niets dus niet heeft kunnen ervaren.<br/>
Chaos is volgens sommige bronnen vrouwelijk, maar wordt vaker als onzijdig aangeduid. Het is een bodemloos gat waar alles eindeloos valt; niet naar beneden, want er is geen enkele oriëntatie mogelijk, maar alle kanten op. Uit deze uitgestrekte en duistere wanorde ontstond orde, in de vorm van de Gaia, de Aarde, het enige dat houvast biedt. Ze maakte samen met Chaos de bergen met de zee [[#Pontos|Pontos]] en de hemel [[#Ouranos|Ouranos]]. In samenwerking met Chaos schiep Eros de vogels.<br/>
Tijdens de oorlog tussen de [[../Titanen|Titanen]] en [[../Olympische goden|Olympianen]] zouden de gemoederen zo hoog oplopen, dat Chaos door de hitte bevangen raakte.<br/>
 
Volgens Hesiodos gebeurde het creëren van leven in de godenwereld op twee manieren; door seksuele interactie (de 'uitspattingen' van Zeus zijn daar een voorbeeld van) of door deling. Het is opvallend dat veel 'slechte' goden, wezens en hun concepten (Dood, Sarcasme, Misleiding, enzovoorts) in de Griekse mythologie 'geboren' zijn uit deze laatste manier van voortplanting. Interessant is om zich af te vragen of daar toen al het huidige laboratoriumtechnische creëren van leven (bijv. klonen) mee bedoeld was.
 
Uit dit Niets ontstonden de eerste Griekse (oer)goden, de kinderen van Chaos:
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.