Plato/Leven en werk van Plato: verschil tussen versies

In 403 v.Chr. werd de democratie hersteld na de hergroepering van de democraten in ballingschap. Zij drongen de stad binnen via [[w:Piraeus (stad)|Piraeus]] en confronteerden het leger van de dertig bij de [[w:Slag van Munychia|Slag van Munychia]], waarbij zowel Critias als Charmides werden gedood. <ref name="X2.10-19">Xenophon, ''Hellenica'', [[s:Hellenica/Book 2/Chapter 4#2:4:10|2:4:10-19]]</ref> In 401 v.Chr. vielen de democraten Eleusis aan en doodden de resterende oligarchische aanhangers, die ze verdachten van het inhuren van huurlingen. <ref name="X2.43">Xenophon, ''Hellenica'', [[s:Hellenica/Book 2/Chapter 4#2:4:43|2:4:43]]</ref> Na de omverwerping van de dertig, werd Plato's politieke ambitie weer even aangewakkerd maar Socrates' veroordeling bracht daar een einde aan. <ref name="325c">Plato (?), ''Seventh Letter'', [http://www.perseus.tufts.edu/cgi-bin/ptext?doc=Perseus%3Atext%3A1999.01.0164&query=letter%3D%237 325c]</ref> In 399 v.Chr. verlieten Plato en andere aanhangers van Socrates tijdelijk Athene en verbleven op [[w:Megara (stad)|Megara]] bij [[Filosofisch woordenboek/E|Euclides van Megara]], oprichter van de Megarische filosofische school.

 

Aanvankelijk leek Plato zoals de meeste jongeren van zijn milieu voorbestemd te zijn tot een politieke carrière. De wreedheid van de [[Filosofisch woordenboek/O|oligarchen]], die toen het bewind in handen hadden, moet hem echter afgeschrikt hebben. Na de val van de oligarchie leek het tij voor de [[Filosofisch woordenboek/D|democratie]] te keren, maar na de veroordeling van zijn leermeester en mentor Socrates in 399 v.Chr., keerde Plato zich af van een leven als politicus en besloot zich aan de filosofie te wijden. Plato en andere Socratici weken tijdelijk uit naar Megar, waar ze onderricht kregen van [[Filosofisch woordenboek/E|Euclides]]. De volgende jaren zou hij naar verluidt met reizen in Griekenland en naar Egypte en Italië hebben gevuld. In zijn (niet onbetwiste) ''zevende brief'' beweert Plato dat hij op veertigjarige leeftijd Italië en Sicilië bezocht. De genotzuchtige en zinnelijke manier waarop de mensen daar leefden vond hij weerzinwekkend, maar hij vond een zielsverwant in Dion, schoonbroer van Dyonisius I en heerser van Syracuse.