De boeren droegen binnenshuis gewoon hun werkkleding. De meest gebruikte stof was bruin of grijs grof [[w:Lakenindustrie|laken]] (romagnolo).
De stedelingen droegen hun nieuwe kleren alleen maar op de feestdagen, op de overige dagen droegen ze gedragen kleding. Binnenshuis droegen ze versleten kleren, of qua stof en snit eenvoudige kleding, of kleren die ze geërfd hadden, of die ze bij een [[w:lommerd|lommerd]] op de kop getikt hadden en die wel mooi waren, maar versleten of ouderwets.
Binnenshuis kon men zich ook wel (half)naakt vertonen. Men sliep naakt als het warm was en trok zich weinig aan van (in hetzelfde bed slapende) kinderen of van een overbuurman die door de open ramen aan het gluren was. Men liet zich ook naakt drogen of opwarmen voor het haardvuur.
De vrouw droeg in de veertiende eeuw (ongeacht haar milieu) de gonella die in de vijftiende eeuw de [[w:it:gamurra|gamurra]] werd genoemd: een eenvoudige [[w:wol|wollen]] [[w:Tunica (Rome)|tuniek]] met mouwen (die na 1450 afneembaar werden). Deze werd aangetrokken over de [[w:it:camicia|camicia]], een lang hemd van [[w:linnen|linnen]] of [[w:katoen|katoen]]. Deze kleding droeg ze als ze het huishouden deed, of even snel een boodschap in de buurt moest doen, of een heel informeel bezoek aflegde. Als het koud was, trok ze er iets over aan.
