Engelse literatuur/Tudor-literatuur (1485-1603): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
links intern
link naar Engelse renaissance
Regel 1:
{{Engelse literatuur}}
[[Bestand:Christopher Marlowe.jpg|thumb|left|Christopher Marlowe]]
'''De periode van de Tudor-literatuur''' valt samen met de heerschappij van de Tudordynastie, vanaf hun eerste koning Hendrik VII (1457–1509) tot de culturele hoogbloei onder Elizabeth I (1558– 1603). Deze periode wordt ook wel ''[[Italiaanse renaissance/Engelse renaissance|Engelse Renaissancerenaissance]]'' genoemd.
 
Vooral onder koningin Elizabeth I kende Engeland een ongekende bloei van de literatuur, in het bijzonder op gebied van het [[Woordenboek literatuur#D|drama]]. De [[Italiaanse renaissance]] had het oude Griekse en Romeinse theater herontdekt, wat een enorme stimulans betekende voor de ontwikkeling van nieuw eigentijds drama, dat hiermee uit het spoor trad van de middeleeuwse [[Woordenboek literatuur#M|mysterie- en mirakelspelen]]. De Italianen lieten zich vooral inspireren door Seneca en Plautus, maar schuwden niet om hun drama's met meer spektakel en bloedvergieten te kruiden dan Seneca's ethiek het voorschreef. De Engelse toneelschrijvers waren geïntrigeerd door het Italiaanse model, geïntroduceerd in Londen door een groep Italiaanse acteurs. Giovanni Florio's invloed vernoemen we hier in het bijzonder, doordat hij de Italiaanse taal en cultuur naar Engeland bracht. Het valt ook niet te ontkennen dat het tijdperk van koningin Elizabeth I zeer gewelddadig was, zodat de Italiaanse plots met politieke moorden, belichaamd door [[Italiaanse renaissance/Literatuur|Niccolò Machiavelli's]] werk, gretig gesmaakt werden door de Engelse toeschouwers. Het ten tonele voeren van dit soort geweld was waarschijnlijk ook een vorm van catharsis<ref>Catharsis is een door de beschouwer ervaren vorm van lou­te­ring doordat een emo­ti­o­ne­le be­le­ve­nis ten tonele wordt gevoerd.</ref>. Als voorbeeld noemen we [[Engelse literatuur/Prozawerken|The Spanish Tragedy]] van [[Engelse literatuur/Auteurs|Thomas Kyd]], die meteen de aanzet gaf voor een nieuw genre: de wraaktragedie ''(revenge tragedy of revenge play)'' waarin het motief van wraak en bloedige vergelding de Engelse harten sneller deed slaan.
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.