Renaissance/Italiaanse en noordelijke renaissance: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
link naar Giovanni Pierluigi da Palestrina |
links, Schilderen/Olieverf |
||
Regel 1:
{{renaissance}}
De culturele beweging van de renaissance begon in '''Italië''' in de 15e eeuw, met belangrijke voorlopers tijdens de zogenaamde ''protorenaissance'' in de periode 1200-1400. Al naargelang de nationaliteit van de kunst- en cultuurhistoricus verschilt de begin- en eindgrens van wat nog als renaissance beschouwd wordt. Zo spreekt men in Angelsaksische landen bijvoorbeeld ook van de [[
Zie verder het wikiboek ''[[Italiaanse renaissance]]''.
De renaissance zoals die zich in Noord-Europa voordeed, wordt de "'''noordelijke renaissance'''". genoemd. Er was overigens sprake van wederzijdse beïnvloeding: terwijl renaissance-opvattingen zich ten noorden van Italië verspreidden, had bijvoorbeeld de Franco-Vlaamse School een belangrijke invloed op de ontwikkeling van de polyfone vocale muziek in Italië. De belangrijkste vertegenwoordigers van deze stroming zijn Guillaume Dufay (1400-1474), Josquin des Pres (1440-1521) en Roland de Lassus (1532-1594). In Italië culmineerde deze stroming in de muziek van de componist
De schilderijen van de Italiaanse renaissance verschilden van die van de noordelijke renaissance. Kunstenaars uit de Italiaanse renaissance waren onder de eersten om seculiere scènes te schilderen; zij doorbraken de zuiver religieuze kunst van middeleeuwse schilders. De eerste noordelijke renaissancekunstenaars bleven gericht op religieuze onderwerpen, zoals de religieuze opstand die Albrecht Dürer uitbeeldde. Later zouden de werken van Pieter Bruegel kunstenaars beïnvloeden om ook taferelen uit het dagelijkse leven te schilderen in plaats van religieuze of klassieke onderwerpen te behandelen. Het was ook tijdens de noordelijke renaissance dat de Vlaamse gebroeders Hubert en Jan van Eyck de [[Schilderen/Olieverf|olieverftechniek]] perfectioneerden.
Een kenmerk van de noordelijke renaissance was het gebruik van de volkstaal in plaats van Latijn of Grieks, waardoor een grotere vrijheid van expressie ontstond. Deze ontwikkeling begon in Italië, waarbij met name Dante Alighieri veel invloed had op de ontwikkeling van volkstalen. De verspreiding van de door Duitsers geïntroduceerde druktechniek met losse zetletters gaf een enorme impuls aan de verspreiding van ideeën van de renaissance in Noord-Europa en elders, waarbij Venetië een wereldcentrum van de boekdrukkunst werd.
| |||