Engelse literatuur/De 17e eeuw (1603-1674): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
links
link
Regel 2:
[[Bestand:JohnDonne.jpg|thumb|left|John Donne]]
Na Shakespeares dood werd de dichter en toneelschrijver [[Engelse literatuur/Ben Jonson|Ben Jonson]] de leidende literaire figuur. Jonson is een meesterlijke stylist en briljante [[Woordenboek literatuur#S|satire]]schrijver. Navolgers van Jonsons stijl zijn onder meer [[Engelse literatuur/Francis Beaumont|Francis Beaumont]] en [[Engelse literatuur/John Fletcher|John Fletcher]], die de knappe komedie ''"The Knight of the Burning Pestle"'' schreef. <br />
De ''revenge play'' - geïntroduceerd door [[Engelse literatuur/Thomas Kyd|Thomas Kyd]] en [[Engelse literatuur/John Webster|John Webster]] - bleef ook in deze periode heel populair. Ook [[Engelse literatuur/George Chapman|George Chapman]] oogstte succes met zijn subtiele drama's met wraakmotief. De King James Bible die in 1611 verscheen, zou bekend blijven als een van de grootste literaire meesterwerken in het Engels. Behalve [[Engelse literatuur/William Shakespeare (1564-1616)|Shakespeare]], die de vroege 17e eeuw domineerde, waren de belangrijkste dichters uit deze periode [[Engelse literatuur/John Donne|John Donne]] en andere [[Engelse literatuur/John Donne|metaphysical poets]].
 
Midden 17e eeuw, onder koning Karel I, was Engeland verscheurd door een burgeroorlog. Als gevolg daarvan kende het schrijven van politieke pamfletten door sympathisanten van beide partijen (koningsgezinden tegenover aanhangers van Oliver Cromwell) een grote bloei. ''Leviathan'' van [[Filosofisch woordenboek/H|Thomas Hobbes]] werd een van de belangrijkste werken van de Britse politieke filosofie. In dezelfde periode verschenen heel wat nieuwe boeken en werd er ook een begin gemaakt met voorlopers van het Britse dagblad. Journalisten als Henry Muddiman, Marchamont Needham en John Birkenhead gaven hierin de standpunten van de strijdende partijen weer. Auteurs van dergelijke werken werden echter vaak vervolgd en gearresteerd, zodat de drukpersen noodgedwongen ondergronds gingen. [[Engelse literatuur/John Milton|John Milton]] wierp zich met zijn schitterend politieke pamflet ''Areopagitica'' op als verdediger van de persvrijheid. Aan het begin van die burgeroorlog (1642) werden alle theaters gesloten, om pas een generatie later in 1660 terug open te gaan in de veranderde samenleving van de Engelse restauratie.
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.