Sociale geschiedenis van de vroege middeleeuwen/Magie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
→Waarzeggerij: link |
||
Regel 32:
De Germanen geloofden in voortekenen. Als een raaf een reiziger links voorbijvloog en daarbij krijste, kondigde hij een voorspoedige reis aan. Als men [[w:Gerst|gerstekorrels]] in de hete as van de haard gooide en ze sprongen hoog op, beduidde dat gevaar. Men bestudeerde nauwlettend het niezen en de ontlasting van paarden en koeien om het geluk of de tegenspoed van de dag te voorspellen.
Een andere vorm van [[Magie/Waarzeggerij|waarzeggerij]] was het oproepen van doden. De waarzegger ging 's nachts bij een kruispunt zitten op een stierenhuid. De bebloede zijde daarvan was naar onderen gericht want daardoor moesten de [[w:demon|demonen]] bovengronds in de heilige ruimte van het kruispunt komen. De waarzegger kon dan van hen de uitkomst van een twist of de oorzaak van een ramp vernemen. Dit oude Gallische en [[w:Kelten|Keltische]] gebruik werd nog rond 1010 beschreven.
Ook werden natuurgebeurtenissen geïnterpreteerd. In 585 was een kroonpretendent (Gündewald) bijna van het schild gevallen waarop de krijgslieden hem op hun schouders droegen. Tegelijkertijd was er een aardbeving en verscheen er een zuil van vuur met een ster er boven. Men voorspelde daarop dat de kroonpretendent een gewelddadige dood zou sterven.
| |||