Griekse mythologie/De oergoden: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k (GR) File renamed: File:2005 1028-Staglieno0140.JPG → File:Chronos by Santo Saccomanno 1876, Cimitero monumentale di Staglieno.jpg File renaming criterion #2: To change from a meaningless or ambiguou... |
k linkfix |
||
Regel 96:
'''Gaia''' (Grieks: Γαια of Γη). De oermoeder, de Aarde, die ontstond uit de Chaos aan het begin der dingen.<br/>
Chaos bevatte alle basisbestanddelen, de vier elementen aarde, water, lucht en vuur. Daaruit ontstond onder anderen Gaia, de godin van de natuur<ref>Het idee van een natuurgodin is niet van de Grieken afkomstig. Gaia/Gaea is veel ouder dan de Griekse beschaving. Er is echter niet bekend hoe oudere volken haar genoemd hebben. Archeologen hebben beeldjes van Gaia gevonden uit het begin van de steentijd. Ook nu wordt ze door paganistische religies nog vereerd, hetzij als godin, hetzij als natuurkracht. Ook bij de Noord-Amerikaanse indianen zijn godheden te vinden die overeenkomst tonen.</ref>, afgebeeld als een mollige vrouw, vaak oprijzend uit de grond, altijd eraan verbonden. De Aarde zelf werd door de oude Grieken gezien als een platte schijf, omringd door de rivier [[../Titanen#Okeanos|Okeanos]] (de oceaan), de hemelkoepel van [[#Ouranos|Ouranos]] ondersteunend.<br/>
Volgens de Griekse sagen en mythen bracht de oergod [[#Eros|Eros]] Gaia ertoe zich te verbinden met het water en de lucht waarna zij de zee ([[#Pontos|Pontos]]) en de hemel (Ouranos) voortbracht. Ook kwamen de [[../Titanen|Titanen]], de drie eenogige [[../Cyclopen|Cyclopen]] en de [[../
Gaia's moederliefde speelt in de verhalen een grote rol. Toen Ouranos zich bedreigd voelde door de gigantische Cyclopen en hen opsloot in de afgrond [[#Tartaros|Tartaros]], probeerde zij haar kinderen tegen hem te beschermen. Ook de monsterlijke
Deze daad van geweld had nog meer gevolgen, want uit de bloeddruppels die in de aarde vielen ontsproten de [[../Giganten|Giganten]], een reuzengeslacht, en de [[../Erinyen|Erinyen]], de afschuwelijke wraakgodinnen. Bovendien werd er een orakel over Kronos uitgesproken dat een van zijn eigen zonen hem eveneens van zijn troon zou stoten. Zijn zoon [[Olympische goden#Zeus|Zeus]] zou het orakel inderdaad uitvoeren.<br/>
Gaia speelde later nog een belangrijke rol in de tweede grote oorlog om de hemelheerschappij, tussen Zeus en zijn tegenstanders, de monsterlijke Giganten. Zij kon niet aanzien dat haar kinderen in Tartaros werden gekweld en riep hen op de strijd met Zeus aan te binden. Dit deden zij, maar zonder succes. Zeus was na deze oorlog voorgoed de grote hemelheerser geworden.
Regel 106:
In dat schimmenrijk zwaaide de god [[../Olympische goden#Hades|Hades]], broer van de oppergod [[../Olympische goden#Zeus|Zeus]], de scepter. Daarmee had Hades ook de leiding over Tartarus, het ergste deel van de onderwereld.
In de Tartaros werden de geesten van de gestorvenen, die in het leven uitzonderlijk slechte dingen hadden gedaan of de goden hadden uitgedaagd (onder anderen [[../Tantalos|Tantalos]] en [[../Sisyphus|Sisyphus]], gestraft. Ook werden er van tijd tot tijd reuzen en monsters gevangen gehouden, wanneer zij de toorn van de goden hadden opgewekt. Dat was bijvoorbeeld het geval met de [[../Cyclopen|Cyclopen]] en de [[../
De Tartaros werd bewaakt door de [[../Erinyen|Erinyen]], afschuwelijke vrouwen met slangen op hun hoofd in plaats van haar, met vleugels als vleermuizen en met grote, vurige ogen. Zij droegen brandende fakkels in hun handen en zwepen met metalen weerhaken. Deze Erinyen konden ook naar de aarde komen om mensen te straffen die hun kinderen, hun ouders of oude mensen wreed behandeld hadden of een moord op een familielid op hun geweten hadden zoals [[../Orestes|Orestes]].
|