Onderwijsarchitect/Theorie: verschil tussen versies

Een verdere definiëring is lastig omdat projectonderwijs op verschillende manieren in de praktijk wordt ingevuld. Zo is soms sprake van een werkvorm en in een ander geval van onderwijsvorm<ref>Heijnen, G., Okkerse, E. Vermeulen, J., e.a. (1978) – '''Handleiding voor projectgroepen en werkgroepen''' – Groningen: Wolters-Noordhof</ref>. Soms is het thema reëel<ref>De Kleijn, J. en Mathijssen, E. (1996) – '''De kunst van het loskomen...''' – Amsterdam: FSAD</ref> soms is het simulatie <ref>Joke Wieringa en Hans te Baerts – '''Leven in een veranderende samenleving''' – Bohn Stafleu van Loghum – ISSN 1567-6587 (Print) 1876-6021 (Online)</ref>. Soms is de structuur los en soms is die vast<ref>Jansen en van der Vegt- '''On lasting innovation in schools: beyond institutionalization''' - Journal of Education Policy, Volume 6, Issue 1 1991 , pages 33 – 46</ref>. Soms wordt er sterk door de docent gestuurd en soms is er sprake van zelfsturing<ref>Luc Dekeyser – '''Projectonderwijs''' – ACCO, 1999 – ''{{ISBN |9033443481}}, {{ISBN|9789033443480}}''</ref>. Soms wordt het project gestart vanuit een vak en soms vanuit alle vakken<ref>Leirman W (1997) – '''Projectonderwijs aan de universiteit. Een nieuwe start?''' – Jeugd en Samenleving, (6), p. 459-477</ref>. Soms wordt een groep gezien als de som der individuen, soms ook wordt het leren en werken in de groep zelf als het belangrijkste onderdeel beschouwd<ref>Remmerswaal, J. – '''Handboek groepsdynamica; een inleiding op theorie en praktijk''' – Nelissen: juli 2008 – {{ISBN/EAN: |9789024418121}}</ref>.

Het projectonderwijs bestaat uit de volgende fasen<ref>Werkgroep docenten DOZ – '''Gids voor projectonderwijs''' – Uitgeverij Ruward , 2008 – ''{{ISBN |9789057230349}}''</ref>.