Maatschappijleer/Verzorgingsstaat/De Nederlandse verzorgingsstaat vanaf WOII: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 45:
==== Herstructurering (1976-heden) ====
Nederland kon goedkoop produceren omdat de lonen relatief laag waren.
Buitenlandse kopers stonden in de rij voor Nederlandse producten.
In 1964 lukt het de overheid niet langer om de lonen laag te houden.
Werkgevers hadden dringend personeel nodig dus de lonen stegen.
Bedrijven namen gastarbeiders aan om alle beschikbare banen te vullen.
Na de eerste oliecrisis (1973-1974) steeg de werkloosheid.
Mensen die werkloos werden kwamen in de WW en veel kwamen onterecht in de WAO.
Door de tweede oliecrisis (1979-1981), kregen bedrijven het nog zwaarder omdat de energiekosten stegen.
Aan de opbrengsten uit belasting en aardgas had de overheid niet langer voldoende om alles te kunnen betalen.
De staatsschuld nam toe.
Onder leiding van premier Ruud Lubbers werd tussen 1982 en 1994 flink bezuinigd.
De uitkeringen en zelfs de WAO gingen omlaag.
Overheidsuitgaven liepen terug en het het aantal banen groeide.
Toen in 2000 de internetzeepbel knapte, zorgde dit voor een wereldwijde recessie.
Opnieuw wordt er bezuinigd op de sociale uitkeringen.
PvdA en D66 zijn tegen deze maatregelen.
Waarom duurt het zo lang?; er zijn steeds meer stromingen dus duurt langer om tot een compromis te komen, grote veranderingen komen er niet door omdat er geen grote meerderheid meer is.
Arbeid wordt in Nederland geleidelijk te duur.
=== Internationalisering ===
| |||