Franse literatuurgeschiedenis: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 4:
== Het onderwerp van dit boek ==
Franse literatuur is de literatuur van Frankrijk. In ruimere zin omvat het ook in het Frans geschreven literatuur van schrijvers buiten de grenzen van Frankrijk, uit landen als België, Zwitserland, Canada, Senegal, Algerije en Marokko. Deze werken worden Franstalige of francofone literatuur genoemd. Dit wikibook gaat voornamelijk over literatuur uit Frankrijk. Voor Belgische Franstalige literatuur is een ander boek gepland.
== Het ontstaan van het Frans ==
== Franse literatuurgeschiedenis in een notendop==
{| width=70% align=left border=0 cellpadding=20 cellspacing=20 style="margin-left:1em;margin-bottom:1em; background:#EAF2F8; border:20px solid white"
|- align=left
|<center>
[[Bestand:flag_of_France.svg|200 px]]</center><p>
De officiële verschijning van de Franse taal dateert van 14 februari 842, toen de Serments de Strasbourg werden getekend tussen de drie zonen van Lodewijk de Vrome. De eerste echte 'literaire tekst' is ''Séquence'' of ''Cantilène de sainte Eulalie'' uit 881. In geletterde kringen bleef het Latijn echter toonaangevend. In feite bestonden meerdere dialecten van het Romaans tegelijkertijd en verspreid over verschillende gebieden (Normandisch, Picardisch, Bourgondisch, Provençaals, enz.) tot het 'Francien' van Ile-de-France uiteindelijk werd opgelegd. In de middeleeuwen domineerden ten noorden van de Loire de zogenaamde langues d’oïl, terwijl in het zuiden de langues d’oc werden gesproken, refererend aan de uitspraak van 'Oui' in het betreffende dialect.
De oudste literatuur van Frankrijk was die van de 11e-eeuwse troubadours. Zij schreven in het Occitaans (langue d'oc, Provençaals), een aan het Latijn verwante romaanse taal die werd gesproken in het huidige Zuiden van Frankrijk.
 
De bekendste ''chansons de gestes'' - epische romances die de heldendaden van koningen en ridders verheerlijkten - van de troubadours van Zuid-Frankrijk en de trouvères van Noord-Frankrijk zijn:
* La Chanson de Roland
* Le Roman de Brut
* Le Roman de Rou
Later werden satirische en allegorische liederen en gedichten gecomponeerd zoals Le Roman du Renard en Le Roman de la Rose.
 
Pierre Abélard behoorde tot de belangrijkste dichters van de twaalfde eeuw. Na hem volgden Audefroy le Bastard, Quesnes de Béthune, Castillan de Coucy, en Thibaut, graaf van Champagne en koning van Navarre.
 
De belangrijkste proza​​werken van de dertiende eeuw zijn: de Kroniek van de verovering van Constantinopel door Geoffroi de Villehardouin en ''Mémoires de Louis IX'' door Jean de Joinville. Jean Froissarts kronieken vormen een hoogtepunt van de literatuur uit de veertiende eeuw. Het boek stond een eeuw later model voor de werken van Christine de Pisan. Eveneens uit de vijftiende eeuw dateren de ''Mémoires'' van Commines en de gedichten van François Villon en van Charles, hertog van Orléans.
 
... (wordt vervolgd) ...
|}
{| width=25% align=right border=0 cellpadding=20 cellspacing=20 style="margin-left:1em;margin-right:1em;margin-bottom:1em; background:#ECF8E0; border:10px light blue"
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.