Sociale geschiedenis van Toscane (1300-1500)/Inrichting van het huis: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 33:
==Versieringen in de palazzi==
Men probeerde het huis in vrolijke kleuren aan te kleden. Men plaatste bloemen in vazen op tafel, op het buffet of op de vensterbank
De rijken versierden in de late veertiende en in de vijftiende eeuw de muren van hun kamers met [[w:wandtapijt|wandkleden]] of [[w:Fresco (schilderterm)|fresco's]]. In Genua hing men in de slaapkamers beschilderde doeken op. Beschilderde doeken en wandkleden waren in Florence in de veertiende eeuw al grote mode. De doeken lagen op tafels, stoelen en banken. De echte wandtapijten (arazzi) werden alleen op feestdagen uit de kisten gehaald, als men uit de privéwereld naar buiten trad. Dan werden ze opgehangen aan de muur of aan het hoofdeinde van het bed of aan de deur.
Muurschilderingen (fresco's of schilderingen a tempora<ref>Met eiwit als bindmiddel in plaats van [[w:lijnolie|lijnolie]].</ref>) kwamen al op het einde van de dertiende eeuw in de mode en waren minder kostbaar dan de wandtapijten waarvoor ze als surrogaat dienden. Muurschilderingen met eenvoudige geometrische vormen (vierkanten of ruiten) waren het minst kostbaar, met ingewikkelde arabesken of geraffineerde bontimitaties waren ze duurder. Ze werden vaak op een hele wand geschilderd. Er werden plooien, franjes en bevestigingen meegeschilderd, zodat het net leek ([[w:Trompe-l'oeil|trompe-l'oeil]]) alsof het een wandtapijt was. Ze werden op het einde van de dertiende eeuw op grote schaal aangebracht in binnenplaatsen, gaanderijen en tussenverdiepingen, in woonkamers, [[w:loggia|loggies]] en zelfs in de [[w:latrine|latrines]]. Maar de echt welgestelden hadden eind veertiende, begin vijftiende eeuw muurschilderingen met voorstellingen van bomen, later ook van tuinen met bloemen en vogels en
==De prestigieuze palazzi==
| |||