Als deeen adellijke [[w:Franken (volk)|Frankische]] jongen zich voor de eerste keer geschoren had (''barbatoria,''), begon de familie hem les te geven in de jacht, de vechtkunsten en de sport. Hij leerde zwemmen, hardlopen, marcheren en paardrijden<ref>Men reed tot de negende eeuw zonder stijgbeugels. dus menHierdoor moest men wijdbeens op het paard springen, met de handen zich afzettend op de rug van het paard. Afstijgen deed men door de benen naar één kant van het paard te slaan en er dan vanaf te glijden. Zadels waren er ook nog niet.</ref>.
De jacht was niet alleen een grote liefhebberij, maar werd ook gezien als een militaire training, want; de jonge mannen werden tijdens de jacht getraind om te doden. Er gebeurden ook geregeld dodelijke ongelukken tijdens de jacht. en eenEen enkele keer werd een koning of een hoge edelman tijdens de jacht gedood door zijn opstandige edelen.
De kunst van het doden was een ware hartstocht voor de Franken geworden. In de [[w:Merovingen|Merovingische]] tijd gingen zelfs de Frankische geestelijken op jacht met honden en valken, hoewel dit tijdens diverse concilies veroordeeld werd, evenals het feit dat sommige geestelijken wapens droegen (en gebruikten). Pas in de negende eeuw werd het dragen van wapens en het meedoen aan de jacht door de geestelijken wat ongewonerminder gewoon.
