Sociale geschiedenis van de late middeleeuwen/Huizen in de stad: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 153:
*De slaapkamer werd ook in tweeën gedeeld: een deel werd de eigenlijke slaapkamer en het tweede deel werd de pronk- sier- of staatsiekamer, rijk behangen met mooie wandkleden, goed verwarmd door een mooi vuur en er stond een mooi gedekte tafel met een mooi servies en een mooie maaltijd erop. Daar stond ook het praalbed (waar niemand in sliep). Hoewel deze kamer openbaar was, moest je tot de intieme vriendenkring van de vorst horen om er te mogen komen. Hier pronkte de vorst met zijn rijkdommen. Aan het einde van de middeleeuwen pronkte en praalde men graag om te laten zien hoe rijk en hoe machtig men was. Men bezat staatsiepaarden, staatsiedegens, sierlakens en sierbuffetten.
De privékamer van de vorst was vol wandtapijten, kleden, bedden, enzovoort. Hier bewaarde hij zijn juwelen, zilverwerk, rekeningen, schuldbrieven en privébrieven in buffetten, koffers, doosjes en [[Sociale geschiedenis van Toscane (1300-1500)/Inrichting van het huis#slaapkamer|kisten]] van eikenhout of
De kleedkamer van de vorst was daar vlakbij evenals zijn studeervertrek, zijn privékantoor, de huiskapel en het "stilletje" met w.c. en vaak ook met een badkuip, een kachel en een ketel.
| |||