Sociale geschiedenis van de late middeleeuwen/Leefgemeenschappen: verschil tussen versies

De [[w:Kartuizers|Kartuizerorde]] kwam in de veertiende en vijftiende eeuw tot grote bloei. In 1510 waren er 191 kartuizerkloosters. Het leven in zo'n klooster was een combinatie van leven in gemeenschap en leven in afzondering maar de hoofdzaak was het kluizenaarsbestaan, het gemeenschappelijke kloosterleven telde minder. Er was in het [[Sociale geschiedenis van de hoge middeleeuwen/Klooster|klooster]] een koor, een [[Sociale geschiedenis van de hoge middeleeuwen/Klooster#rechtspraak|kapittel]], een kerk en een [[Sociale geschiedenis van de hoge middeleeuwen/Klooster#eten|refter]] (eetzaal). De kerk werd elke zondag gemeenschappelijk bezocht, de refter (eetzaal) werd alleen maar gebruikt op zon- en feestdagen, bij begrafenissen en bij de installatie van een nieuwe abt of prior. Meestal at de kartuizer in zijn cel waar hem een eenvoudige maaltijd door een luikje werd aangereikt.