Sociale geschiedenis van de late middeleeuwen/Religie: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→‎De dood: herred.
k herred.
Regel 6:
Niet alleen [[Sociale geschiedenis van de late middeleeuwen/Leefgemeenschappen#Kartuizers|kartuizers]] en [[Sociale geschiedenis van de hoge middeleeuwen/Opkomst van het individu#Kloosterlingen en kluizenaars|kluizenaars]] trokken zich uit de wereld terug. Ook de welgestelde laatmiddeleeuwse huisvader kon zich terugtrekken en wel in zijn [[Sociale geschiedenis van Toscane (1300-1500)/Gezinsleven#Eigen kamer van de man|eigen kamer]] of studiolo. Vaak was dat een achterkamer waarin schilders, [[w:humanisme|humanisten]] en vrome lieden hun gang konden gaan. [[w:Dante Alighieri|Dante]] kon in die kamer jammeren, [[w:Francesco Petrarca|Petrarca]] kon er de [[w:confessiones|confessiones]] van [[w:Augustinus van Hippo|Augustinus]] hardop in lezen, waarbij hij huilde, zijn handen wrong en zich op zijn voorhoofd sloeg zonder dat iemand anders dat zag. Anderen werkten in die kamertjes eenzaam aan hun zieleheil. De studioli raakten niet alleen in [[w:Toscane|Toscane]], maar ook ten noorden van de [[w:Alpen|Alpen]] ingeburgerd.
 
Petrarca trok zich ook nog terug door de [[w:Beklimming van de Mont Ventoux|Mont Ventoux]] te beklimmen. Sommigen konden zich terugtrekken in de "vesting der stilte" die iedereen in zich heeft. Door zich voor de wereld af te sluiten, kon men alleen zijn met [[w:Jezus (traditioneel-christelijk)|Christus]] temiddente midden van alle anderen, hoewel dat niet voor iedereen was weggelegd. [[Sociale geschiedenis van de hoge middeleeuwen/Opkomst van het individu#Devotie|Introspectie]] werd echter in de vijftiende eeuw al door veel mensen beoefend.
 
==Zelfbeheersing==
Het zich terugtrekken (in zichzelf) werd bevorderd door zelfbeheersing. en dieDie zelfbeheersing werd al van jongs af aan geoefend., Bijvoorbeeldbijvoorbeeld door het verplichte zwijgen dat kinderen op school opgelegd werd en dat men net zo belangrijk vond als het leren van het alfabet.
 
==Geheugen==
Tijdens de hele middeleeuwen hadden zowel de mannen als de vrouwen en zowel de armen als de rijken een sterk en nauwkeurig geheugen. Dat moest ook wel, want alleen een kleine elite kon schrijven en daarmee voorvallen, uitspraken, gebeden en liederen vastleggen: de anderen moesten dat allemaal zien te onthouden.
 
Men herinnerde zich bijna alles wat was overgeleverd van het leven van de (acht!) overgrootouders. Uit het eigen leven herinnerde men zich voorvallen van 25 jaar of langer geleden. Vaak herinnerde men zich zelfs de precieze woorden die iemand gesproken had, zo blijkt uit processtukken van de [[Heksenvervolging in Europa (1300-1720)/Rechtsgang|inquisitie]].
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.