→Stamgroepen: Toch maar weer geschrapt, omdat het niet echt rechtstreeks hiermee te maken heeft. Het begrip stamgroep wordt vooral gebruikt voor de Latijnse grammatica
In het Nederlands eindigen bijna alle werkwoorden in de infinitief op ''-en''. De enige uitzonderingen zijn ''gaan'', ''slaan'', ''staan'' en ''zijn'' (en alle hiervan afgeleide werkwoorden).
In het Nederlands eindigen bijna alle werkwoorden op ''-en'' (uitzonderingen zijn: gaan, slaan, staan en zijn), maar toch hebben we verschillende stamgroepen. Zo heb je bijvoorbeeld sterke en zwakke werkwoorden. Binnen de zwakke werkwoorden heb je zwakke werkwoorden op een ''-t'', waarvan de stam eindigt op een medeklinker uit '' 't kofschip'', en zwakke werkwoorden op een ''-d''. In het Latijn zijn er ookmeerdere stamgroepen. Deze kunnen we verdelen in 4 groepenhoofdgroepen: de werkwoorden die in de infinitief eindigen op ''-are'', ''-ére'', ''-ire'' en ''-ere'' (uitgesproken als ''-urre''). Dit zijn de '''a-stam''', de '''e-stam''', de '''i-stam''' en de '''mk-stam''' (medeklinkerstam, wordt later verder uitgelegd). Hiervoor gebruiken we vaste voorbeeldwerkwoorden: '''vocare''' (roepen) voor de a-stam, '''timére''' (vrezen) voor de e-stam, '''audire''' (horen) voor de i-stam en '''regere''' (regeren) voor de mk-stam.
Hieronder zie je het schema van ''vocare'' in de '''praesens''' (tegenwoordige tijd):
