Het aantal bits die beschikbaar zijn om iets op te slaan of te verzenden, de '''bitruimte''', ligt vaak vast. DeDit bitruimteaantal legt dus een beperking op aan het aantal gegevens die men kan behandelen. Met 1 bit heeft men slechts twee mogelijkheden, nl. 0 of 1. Met 2 bits worden dat er al vier, nl. 00, 01, 10 en 11. Met 3 bits zijn het er 8. Een overzicht:
1 2 3 --> de bitruimte
Regel 29:
111
Voor een bitruimte van 16 bits is het onbegonnenheel veel werk om alle mogelijkheden te noteren. WeEen wetenberekening echteris dat weeenvoudiger: voor de eerste positie zijn er 2 mogelijkheden hebben, evenals voor de tweede en elke volgende positie. Het totaal aantal mogelijkheden verkrijgen we door het aantal mogelijkheden voor elke positie met elkaar te vermenigvuldigen. Het aantal mogelijkheden bij een bitruimte van 16 bits is dus gelijk aan:
De term '''bitruimte''' is een algemene term, die van toepassing is op verschillende soorten data. Voor sommige specifieke data bestaat een eigen term voor bitruimte. Zo spreekt men bij kleurengeheugenadressen over [[w:KleurendiepteGeheugenadres#Adresruimte|kleurendiepte of kleurdiepteadresruimte]] en bij geheugenadressenkleuren over [[w:Geheugenadres#AdresruimteKleurendiepte|adresruimtekleurendiepte of kleurdiepte]].
De gekozen bitruimte is al meerdereenkele keren in de IT-geschiedenis te weinig gebleken. Niet alleen bij de adresruimte van het RAM-geheugen (32 bits), maar bv. ook bij IPv4 (32 bits) <ref>[[Netwerkprotocollen/Internetlaag#Groter_adresbereik|Groter adresbereik bij IPv6]]</ref>. Bij een te kleine kleurendiepte kan er bv. [[w:en:Colour banding|colour banding]] optreden.
