De verschillende geladen deeltjes op een geladen voorwerp zullen elkaar onderling afstoten en zo de neiging hebben het voorwerp te willen verlaten. We drukken dat uit door te zeggen dat het voorwerp een elektrische spanning of potentiaal heeft. Door meer lading van hetzelfde teken toe te voerenvoegen, wordt deze spanning verhoogd. Het zal steeds meer moeite kosten nieuwe lading van hetzelfde teken toe te voegen. De moeite die we moeten doen is een maat voor de elektrische spanning. Eigenlijk moeten we steeds van het spannings- of potentiaalverschil spreken tussen het geladen voorwerp en een ander. Als we van de spanning of potentiaal zonder meer spreken bedoelen we het spanningsverschil met een neutraal voorwerp. Een neutraal voorwerp heeft per definitie de spanning 0. We kunnen de potentiaal van een voorwerp bepalen door een kleine lading vanuit het oneindig naar het voorwerp te brengen. In het oneindig is de potentiaal 0. De benodigde arbeid gedeeld door de lading (dus de hoeveelheid arbeid per eenheid van lading) is de potentiaal. We meten de potentiaal in volt (V); 1 V is dus 1 joule per coulomb. Met statische voltmeters kan van een geladen voorwerp de potentiaal gemeten worden.
