Sociale geschiedenis in de literatuur 1500-1795/Roman: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Romaine (overleg | bijdragen)
ISBN in sjabloon
link Rousseau
Regel 42:
Hoewel vanwege de [[Sociale geschiedenis van Europa 1500-1795/Wellevendheid|wellevendheidsboekjes]] het bespreken van de seksualiteit [[w:taboe|taboe]] was geworden, bleven de [[w:erotiek|erotische]] romans onuitroeibaar verschijnen. Ze speelden zich af in de slaapkamer, de bedstee, of in de [[Sociale geschiedenis van Europa 1500-1795/Decadentie#Op zoek naar vrijheid en schijnbare eenvoud|folies]]. Vanaf circa 1750 verschenen er zelfs [[w:pornografie|pornografische]] romans waarbij de lezer kon [[w:masturbatie|masturberen]].
 
Deze pornografische roman had in de achttiende eeuw buitengewoon veel succes. Zelfs [[w:Denis Diderot|Denis Diderot]], [[w:Honoré Gabriel de Riqueti|Mirabeau]], [[w:Charles de Montesquieu|Montesquieu]] en [[w:Voltaire|Voltaire]] schreven (wel eens) een stukje pornografie. En [[w:Franse literatuurgeschiedenis/Jean-Jacques Rousseau|Jean-Jacques Rousseau]] (1712-1778) beschreef hoe hij in zijn jeugd sommige boekjes "met een hand" las.
 
Pornografie kan men dan wel verachtelijk vinden, maar het werd meer gelezen dan de [[w:Franse Revolutie|revolutionaire]] pamfletten. Ook in de beeldende kunst werden er veel pornografische schilderijen gemaakt<ref>[[Sociale geschiedenis van Europa 1500-1795/Intimiteit: plaatsen en voorwerpen#Erotische schilderijen|Erotische schilderijen in de achttiende eeuw.]]</ref>. Overal was pornografie aanwezig: op de marktpleinen, in de werkplaatsen, in de slaapkamers en zelfs in de [[Sociale geschiedenis van Europa 1500-1795/Wellevendheid#Salons|salons]].
Regel 63:
 
==Jean-Jaques Rousseau==
De filosofen van de Verlichting vonden dat de waarheid het resultaat van redeneren was maar [[w:Franse literatuurgeschiedenis/Jean-Jacques Rousseau|Jean-Jacques Rousseau]] vond deze filosofen en ook de meeste schrijvers maar boekenwurmen. De boekenwurm wilde rijk en beroemd worden en daarom volgde hij de mode en de publieke opinie en was hij het altijd eens met de mensen die aan de macht waren, omdat hij anders hoogstwaarschijnlijk niets zou bereiken. Maar de echte filosoof schreef uit innerlijke noodzaak, hij was vrij en onafhankelijk, hij hoefde niet rijk en beroemd te worden en daardoor kon hij de waarheid ontdekken.
 
Rousseau was een beetje een dwars figuur. Hij wilde geen pruik meer dragen en geen kousen en ook geen zwaard. Hij trok zich uit de mondaine wereld van Parijs terug en brak met de encyclopedie. In zijn levensonderhoud voorzag hij door als kopiïst te werken.
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.