Taal/Tekens, tekensystemen en semiotiek: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
sub |
stijl |
||
Regel 1:
{{Taal}}
De [[w:Semiotiek|semiotiek]] is een wetenschappelijke discipline die veel raakvlakken vertoont met de [[w:nl:Taalwetenschap|taalwetenschap]] en er ook wel als een onderdeel van wordt gezien. Een semioticus bestudeert tekensystemen (van talen) en de waarde van tekens (
== Charles Peirce ==
De Amerikaanse wetenschapper [[w:nl:
#'''Indexicale tekens''': Dit soort tekens drukken het verband oorzaak-gevolg uit. Zo is ''rook'' een teken voor vuur, want rook is het gevolg van vuur;
#'''Iconografische tekens''': Dit zijn tekens die iets uitbeelden, weergeven, weerspiegelen. Je ''pasfoto'' is een iconografisch teken, want het beeldt jou uit;
#'''Symbolische tekens''': Symbolische tekens (of kortweg: ''symbolen'') willekeurige tekens, die gebaseerd zijn op afspraken. Bijgevolg moet je de code (tekensysteem) beheersen om te weten wat met het teken bedoeld wordt. Een voorbeeld van deze tekens is een embleem.
[[w:nl:Onomatopee|Onomatopeeën]] (of ''klanknabootsingen'') zijn zowel iconografische als symbolische tekens. Het beeldt een klank uit (
== Ferdinand de Saussure ==
Deze Zwitser (19e - 20e eeuw) besliste dat talen tekensystemen zijn die uit symbolische tekens bestaan. Dit houdt in dat je de code moet beheersen om een taal te begrijpen. Volgens [[w:nl:Ferdinand_de_Saussure|de Saussure]] had een teken drie onderdelen:
*Het verwijst naar een '''referent''' (iets in de werkelijk,
*Een teken heeft een '''signifiant''', dit is de materiële vorm waaruit een een woord bestaat: klanken en letters;
*Een teken heeft ook een '''signifié''': een woordenboekbetekenis.
De signifié wordt bepaald door
== Jacques Derrida ==
|