Computersystemen/Opslagbeheer: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Mattias.Campe (overleg | bijdragen)
Mattias.Campe (overleg | bijdragen)
Regel 83:
 
==== File Allocation Table ====
Voor het bewaren van bestanden zullen adressen nodig zijn en dus een bepaalde [[Basiskennis_informatica/Capaciteit#Bitruimte|bitruimte]] om die adressen te kunnen vormen. Zo zouden we met 3 bits 8 adressen kunnen vormen (2³=8). Stel dat je een bitruimte van 16 bits gebruikt (FAT16 dus), dan weet je dat er 2<sup>16</sup>=65536 adressen kunnen gevormd worden.
Binnen het FAT-bestandssysteem heb je een tabel die de adressen bijhoudt van waar alle stukjes data opgeslagen zijn. Deze tabel heet toepasselijk de [[w:File Allocation Table|File Allocation Table]].
 
BinnenNaast de bestanden zelf zal er in het FAT-bestandssysteem heb jeook een tabel dienodig dezijn die adressen bijhoudt, vanzodat waareen allespecifiek stukjesbestand datagevonden opgeslagenkan zijnworden. Deze tabel heet toepasselijk de [[w:File Allocation Table|File Allocation Table]].
 
Stel dat je een bestand A maakt, daarna een bestand B en tenslotte een bestand C. Je zou dan kunnen denken dat het bestandssysteem er als volgt uitziet:
 
[[File:FilesystemWrong.png|685px]]
 
Dit is een aanpak die niet goed zou werken:
* Wat als je bestand A opent en extra info toevoegt? Moeten bestand B en C dan opgeschoven worden? Als dat gigabytes aan data is, dan duurt dat veel te lang.
* Een bestand kan zo op om het even welke byte beginnen. Je hebt dus heel veel adressen nodig en dus een grote bitruimte om al die adressen te kunnen vormen.
 
In de volgende delen leer je dat bestanden opgesplitst worden in grotere delen (sectoren of clusters) en dat die delen niet noodzakelijk netjes na elkaar staan, maar dat er tussenin vrije ruimte of andere (delen van) bestanden kunnen tussen zitten.
 
===== Sectoren =====
Een bestand dat slechts uit 1 byte bestaat, komt amper voor. Dus is het eigenlijk ook niet nodig dat een afzonderlijke byte geadresseerd kan worden, wat adressen uitspaart. Bij een harde schijf zal men vaak 512 bytes samennemen in wat men een sector noemt. Voor die ene sector is dan maar 1 adres nodig (i.p.v. 512). Waar het kleinst adresseerbare element bij RAM-geheugen een byte is, is dit bij die harde schijf dan de sector (van 512 B).
Waar bij het RAM-geheugen het kleinste adresseerbare element 1 byte groot is, is dit bij opslagmedia een pak groter. Zo is dit bij een harde schijf de sector, vaak 512 B groot. Om deze sectoren terug te vinden heb je adressen nodig. Stel dat je een [[Basiskennis_informatica/Capaciteit#Bitruimte|bitruimte]] van 16 bits gebruikt (FAT16 dus), dan weet je dat er 2<sup>16</sup>=65536 adressen kunnen gevormd worden, nl. sector 0 tot 65535. Als een sector 512 B groot is, dan betekent dit dat een partitie slechts 512 * 65536 = 33554432 B = 32 MiB groot kan zijn. Sector 65536 is niet meer adresseerbaar.
 
Bij FAT16 kan je 2<sup>16</sup>=65536 adressen vormen, nl. sector 0 tot 65535. Als een sector 512 B groot is, dan betekent dit dat een partitie slechts 512 * 65536 = 33554432 B = 32 MiB groot kan zijn. Sector 65536 is niet meer adresseerbaar.
 
Wil je meer sectoren adresseren, dan kan je de bitruimte groter maken. Zo worden bij FAT32 als bitruimte 32 bits gebruikt. Dit betekent niet dubbel zoveel adressen, maar '''65536 keer''' zoveel meer (want 2<sup>32</sup> = 2<sup>16</sup> '''* 2<sup>16</sup>''' = 4294967296‬ ≈ 4 miljard)!
 
===== Clusters =====
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.