Latijn/Naamwoorden: verschil tussen versies

Nu zien we aan de uitgang -''um'' dat de slaaf in deze zin het lijdend voorwerp is. Verder zien we aan de uitgang -''a'' dat de slavin het onderwerp van de zin is. Overigens zou de normale woordvolgorde van de zin ''ancilla servum amat'' zijn. Door de afwijkende woordvolgorde krijgt ''servum'' hier meer nadruk. De beste vertaling is misschien nog: "Het is de slaaf waar de slavin van houdt!" (en van niemand anders). Toch kan er geen verwarring bestaan over wie van wie houdt, door de eenduidige uitgangen.

 

* ''nominativus'' (Nederlands: ''nominatief'')

* ''genitivus'' (Nederlands: ''genitief'')

* ''vocativus'' (Nederlands: ''vocatief'').

 

 

In de literatuur worden de naamvallen vaak genummerd. Bovenstaande volgorde (van nominatief tot vocatief) is de volgorde waarin ze traditioneel genummerd worden. De traditionele nummering wordt echter niet altijd gehandhaafd. Vooral in schoolboeken, wil men nog wel eens van de nummervolgorde afwijken. Om verwarring te voorkomen gebruiken we in dit werk de namen van de naamvallen en vermijden we iedere vorm van nummering. Meestal korten we de naamvallen daarbij tot drie letters af: ''nom.'', ''gen.'', ''dat.'', ''acc.'', ''abl.'' en ''voc.''