Computersystemen/Opslagmedia: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 103:
Het grootste nadeel is de prijs. Een SSD is (gerekend in prijs per gigabyte) nog steeds duurder dan een harde schijf. Vandaar wordt een SSD vaak ingezet wanneer snelheid heel belangrijk is (bv. het besturingssysteem of de programma's) en wordt voor de rest van de opslag (de gewone data) een HDD gebruikt.
Wanneer SSD's veel gebruikt worden, worden ze trager. Bij het schrijven in eerder gebruikte ruimte moet dit gebied eerst gewist worden, en deze handeling kost extra tijd. Daarom heeft men een nieuwe technologie ontwikkeld die dit tegengaat, namelijk [[w:en:Trim (computing)|'''TRIM''']]. Zowel de SSD, als het besturingsssyteem moet uitgerust zijn met deze techniek.<ref>TRIM is geïntegreerd in de Linuxkernel vanaf versie 2.6.33, OS X vanaf versie 10.7 Lion en bij Windows vanaf Windows 7 en vanaf Windows Server 2008 R2.</ref> Merk op dat een SSD en SD-kaart beide voorbeelden zijn van flashgeheugen, maar dat een SSD (bv. door TRIM) beter presteert.<ref>Zie ook maketecheasier.com: [https://www.maketecheasier.com/sd-card-vs-ssd/ SD Card vs. SSD: What Is Really the Difference?]</ref>
SSDs zijn onder te verdelen in [[w:en:Multi-level cell|types]]. Bij SLC heeft 1 cel een bitruimte van 1 en kan dus twee waarden bewaren (0 of 1). Bij MLC heeft 1 cel een bitruimte van 2 en kan dus vier waarden bewaren (00 01 10 11). Stel dat je de inhoud van een cel beschouwd als de inhoud van een maatbeker van 1 liter. Bij SLC zou je kunnen zeggen: als ik minder dan 500 ml meet, dan is het een 0 en meer dan 500 ml, dan is het een 1. Bij MLC moet je al vier niveaus voorzien. Je voelt aan de water kan weglekken en dat de kans dat de inhoud veranderd groter is bij MLC, dan bij SLC. Hierdoor is een SSD op basis van SLC betrouwbaarder, duurzamer en sneller. Helaas zijn ze duurder, omdat je meer cellen nodig hebt voor eenzelfde opslagcapaciteit als bij MLC. Een gelijkaardig verhaal heb je met TLC- en QLC-cellen.
| |||